2009 թվականը կարևոր տարեթիվ է իտալահայ Կարեն Կոկչյանի կյանքում:

Գունագեղ լանդշաֆտ, հրաշալի բնություն, գյուղական համայնապատկեր և, իհարկե, էկոլոգիապես մաքուր, համեղ ու օգտակար սնունդ, առողջ ապրելակերպ բնական միջավայրում: Այս ամենի համադրությունն է «Հայլանդզ» Էկո Վիլիջ Ռիզորթը։

Շանթ Չաքմաքը ծնվել է Կանադայում, քաղաքագիտություն սովորել Տորոնտոյի Յորքի համալսարանում և ինչպես կանադահայ յուրաքանչյուր ավանդապահ ընտանիքի զավակ՝ սերտորեն կապված է եղել հայ համայնքի կյանքին, եղել ակտիվ անդամ՝ դաստիարակվելով հայրենիքի, հայ դատի գաղափարներով: Ու հավանաբար նրա կյանքը շատ սփյուռքահայերի պես կշարունակվեր նույն հունով, նա էլ իր պարտքը կհամարեր ընտանիք կազմելուց հետո իր երեխաներին փոխանցել այն ամենը, ինչ փոխանցել են իրեն հայ համայնքում, եթե ճակատագիրը հնարավորություն չտար մի քանի ամսով ապրելու և աշխատելու Հայաստանում, զգալու իրական Հայաստանի շունչը և արմատապես վերանայելու իր սկզբունքներն ու մոտեցումները:

«Հայաստանը տարեցտարի փոխվում է: Դուք միգուցե չեք նկատում, բայց երբ դրսից ես գալիս՝ չես կարող չնկատել»,- ասում է Դամասկոսում ծնված, 2009-ին ՀՀ քաղաքացիություն ստացած, իսկ 2013-ին վերջնականապես Հայաստան տեղափոխված սիրիահայ Մարիանա Ճուլյանը:

Երբ 1991 թվականի ապրիլին ամերիկաբնակ Մարո Մաթոսյանը եկավ Հայաստան, երկրում պատմական իրադարձություններ էին տեղի ունենում: Ընդամենը ամիսներ անց տեղի ունեցավ Անկախության հանրաքվեն:

2012 թվականն էր: Սիրիայում իրավիճակն արդեն լարված էր: Ռմբակոծիչ օդանավերը սլանում էին Հալեպի կապույտ երկնքում, և Լիանան, տան բացօթյա պատշգամբում նստած, տեսնում էր, թե ինչպես են ռումբերը թափվում մոտակա թաղամասերի վրա:

«Հայաստանի Հանրապետությունը մեզ համար հայրենիք է, մեր հարազատ հայկական հողը, մենք եկած ենք ազատագրված հող, հայկական հանրապետություն, քաղաքացիություն էլ վերցուցած ենք. կապրինք, կշնչինք, կմտածինք ու կգործինք իբրև հայ, բայց վերջնական հայրենադարձ չենք: Մենք ունենք մեր հողերը, որ դեռ չեն վերադարձած մեզ: Մեր մտքի կենտրոնում Արևմտյան Հայաստանի ազատագրումն է և մեր պապերու բնակավայրերը վերադառնալը: Պիտի այդ հողերը մեզ վերադառնան: Այն ատեն միայն հայրենադարձությունը կիրականանա բոլորիս համար»,- ասում է Սիրիայում ծնված, աշխարհի տարբեր ծայրերում ապրած և 2009-ից մեկընդմիշտ Հայաստան տեղափոխված Գառնիկ Սարգիսյանը:

«Երկրաջերմային էլեկտրակայան կառուցելու համար սկսվել են աշխատանքներ երկրաջերմային էներգիայի աղբյուրների ճշգրիտ տեղանքների հայտնաբերման նպատակով: Այդ տեղանքներից մեկը Ջերմաղբյուրն է, որի երկրաբանական և երկրաֆիզիկական հետազոտությունները հնարավորություն են տալիս ենթադրելու, որ մոտ 2500-3000 մետր խորության վրա առկա են բարձր ճնշմամբ (20-25 մթն. ճնշ.) տաք ջրի (մինչև 250օC) պաշարներ: Այդ տվյալների հաստատման դեպքում նշված տեղանքում հնարավոր կլինի կառուցել Հայաստանում առաջին մոտ 25 ՄՎտ հզորությամբ երկրաջերմաէլեկտրակայանը»:

«Խոսրովի անտառ» արգելոցում հրդեհից հետո պաշտոնապես հայտարարվեց, որ խոշոր կաթնասուններն ու թռչունները չեն տուժել, քանի որ կարողացել են տեղափոխվել արգելոցի այլ տարածքներ:

Ս.թ. օգոստոսի 30-ի նիստին Հանրային խորհրդի անդամները քննարկել են նաև Երևանի մետրոպոլիտենի Աջափնյակ կայարանի կառուցման վերաբերյալ ՀԽ քննարկումների և ՀՀ կառավարություն ներկայացված առաջարկների արձագանքը:

2018 թվականից, երբ նոր Սահմանադրության համաձայն մեր երկիրը կանցնի խորհրդարանական կառավարման համակարգի, կփոխվի նաև ՀՀ Հանրային խորհրդի կարգավիճակը, կվերաձևակերպվեն լիազորությունները, փոխհարաբերությունները օրենսդիր և գործադիր իշխանությունների հետ: Նոր Սահմանադրության մեջ արդեն իսկ ամրագրված է Հանրային խորհրդի գոյությունը, ինչը հնարավորություն կտա նաև մշակել և ընդունել «Հանրային խորհրդի մասին» օրենք՝ կառույցի գործունեությունն ամրագրելով օրենսդրորեն: Եթե մինչ այժմ Հանրային խորհրդի համագործունեությունն առավել ակտիվ էր ՀՀ նախագահի և ՀՀ կառավարության հետ, ապա կառավարման նոր համակարգի դեպքում ՀԽ-ն ակտիվորեն կհամագործակցի նաև Ազգային ժողովի հետ: