Լույս է տեսել 13-ամյա ստեղծագործող Ժասմին Հայրապետյանի «Սուպեր Նռանե» վիպակի 2-րդ հատորը՝ «Սուպեր Նռանե, ու երբ նորից ժպտան…»: Դեռ մի քանի օր է անցել, բայց արդեն  համացանցում աննկարագրելի ակտիվություն է տիրում. հազարավոր երեխաներ, նրանց ծնողները ցանկություն են հայտնել ունենալ այն: Ժասմինին վաղուց է նկատել գիր ու գրականություն սիրող մեր հասարակությունը:  Ժասմինը Հայաստանում այս տարիքի միակ երեխան է, ով վիպակ է գրել ու տպագրել: Նրա  «Սուպեր Նռանե»  վիպակը արժանացել է պրոֆեսիոնալ ժյուրիի հավանությանը, և Ժասմինը  որպես պատանի ստեղծագործող արժանացել է  Համայկական գրողների միության հայտարարած «Նոր ոսկեդար» մրցանակին: 

Ժասմինը  13 տարեկան է, սովորում է Անանիա Շիրակացու անվան միջազգային գիտակրթական համալիրում: Նա  ծնունդով Արցախից է, նրա պապիկը, հայրը ևս մասնակցել են  Արցախյան գոյապայքարին, իսկ տատիկն ու  մայրիկը տարիներով ապրել են նկուղներում, ռմբակոծության տակ, բայց չեն  լքել  իրենց տունն ու երկիրը: Հարյուրավոր հայուհիներ պայքարել են կռվի դաշտում: Նռանեն ևս այդպիսինն է, նա ունի Հայաստանը չարիքից փրկելու առաքելություն և դա անում է հայկական խորհրդանիշներով: 

Հերոսուհու անունը՝ Նռանե է: Գեղեցիկ անուն է, որն ի դեպ կրում էր Տիգրան Մեծի քույրը:  Նռանեն 16 տարեկան շատ գեղեցիկ աղջիկ է, ով մի օր հասկանում է, որ օժտված է գերբնական ուժով: Ապա նրա տատիկը բացում է ճակատագրական գաղտնիքը. Նռանեն սուպեր հերոսուհի է, ով պետք է Հայաստանը փրկի չարերից: Նրա զենքերը հայկական են՝ ծիրանի կորիզը, նուռը, ծիրանափողը, Արծվագորգը, Նարեկը: Նա գեղեցիկ է և ուժեղ, բայց ունի մի թուլություն՝ սիրահարվել է չարագործների որդուն: Նա մեր սուպեր Նռանեն է, ով երազում է հաղթել, որպեսզի իրեն լքած ծնողները մի օր լսեն իր մասին և ետ վերադառնան: Նա երազում է հաղթել չարին ու պայքարում է իրեն համակած սիրո դեմ: Գաղտնիքներ, անսպասելի իրավիճակներ, ցնցող բացահայտումներ, սեր, տառապանք, հաղթանակ ու պարտություն…. 

Նռանեի  կերպարով հեղինակը ցանկացել է ցույց տալ, որ հայ կինը, հայ աղջիկը կարող է լինել ուժեղ, որ նա տարիներ, դարեր շարունակ կողք-կողքի իր ամուսնու, իր որդու հետ պայքարել է հայրենիքի համար: 

«Անկախ»-ը  զրուցել է պատանի ստեղծագործող Ժասմին Հայրապետյանի հետ:

 -Ժասմին  ջան  նախ  շնորհավորում  եմ, տեղյակ  եմ, որ  օրերս  լույս  է  տեսել   Ձեր   «Սուպեր Նռանե»  վիպակի  2-րդ  հատորը՝  «Սուպեր  Նռանե,  ու  երբ  նորից  ժպտան…»: Կպատմե՞ս  մի  փոքր  վիպակի  սյուժեի  մասին,  այն  ինչ-որ  չափով   կապ  ու՞նի  այսօրվա  մեր իրականության  հետ: 

-Շնորհակալ եմ : Երկրորդ մասում,  իմ հերոսուհին մեծացավ  ինձ հետ ևս մեկ ու կես տարով ու դրանից ելնելով՝  պատմությունն ավելի  հասուն է : Այս մասում ավելի շատ գրել, բացահայտել, ինչու ոչ, նաև հետազոտել եմ մարդու էմոցիաները: Փորձել եմ ցույց տալ այն, որ մարդն ինքն է որոշում , թե ինչ ճանապարհ ընտրի, ինչ որակներ իր մեջ զարգացնի: Այս դաժան համաճարակը ևս իր ազդեցությունն է թողել գրքի վրա՝ գրքում հերոսուհին գտնում է  նման իրավիճակից դուրս  գալու  «դեղը»,  միջոցը, ճանապարհը:

-Գրքիդ  հերոսուհին՝  Նռանեն,  աղջիկ է, ով օժված է գերբնական  ուժով: Մի  քիչ  կպատմե՞ս նրա  մասին:

-Նռանեն 16 ( արդեն 17 տարեկան ) աղջիկ է , ով 16 տարեկանում բացահայտել է իր մեջ գերբնական ուժեր, ապա իր տատիկը պատմել է նրան աղջկա կյանքի ամենամեծ գաղտնիքը՝ այն , որ նա այս աշխարհ է եկել հատուկ առաքելությամբ՝ ամենուր տարածել բարին և փրկել Հայաստանը՝ այն գրավել  ցանկացող  չարագործներից: 

Նռանեն  բարձրահասակ, շիկահեր աղջիկ է: Նա նրբագեղ է, գեղեցիկ աչքերով ու բարի սրտով: Նրա հիմանական զենքերն են իր մազերը և ահեղ ժապավենը:Նռանեն  իր մեջ մարդկային շատ կարևոր հատկանիշներ է կրում, որոնց շնորհիվ էլ կարողանում է մարդկանց ժպիտ պարգևել, և ամենուր տարածել բարին:

Չարերի դեմ նա պայքարում է նաև հայկական խորհրդանիշներով՝ ծիրանի կորիզ, Արծվագորգ, դուդուկ, Նռան հատիկներ,  «Նարեկ» ,  որոնք աղջկան՝ պետք եղած պահին, ոտքի են կանգնեցնում  և  ուժ  տալիս:

 -Ինչպե՞ս  ծնվեց  վիպակ  գրելու  գաղափարը,  ինչո՞ւ  հենց  ֆանտաստիկ  ժանրում:  Միգուցե Նռանեն  հենց  քո  մեջ  ապրող  աղջիկն   է:

-Շատ են ինձ հարցրել այդ մասին՝ ամառային արձակուրդներ էին, որոնք ես այդ տարիքում չէի սիրում, որովհետև օրերս բավականին անհետաքրքիր էին անցնում : Մի օր էլ նորից գնացի մայրիկիս բողոքելու, որ անհետաքրիր է , չգիտեմ ինչ անել: Մայրս էլ առաջարկեց ինչ-որ բան գրել: Նա դեռ մանկուց ինձ մոտ նկատել էր գրելու, ասմունքելու ձիրքը: Ես շատ ոգեշնչվեցի այդ մտքից, և հենց այդ օրն էլ մայրիկիս հետ հորինեցինք գրքի սյուժեն, հերոսների նկարագիրը և ես հենց այդ օրվանից անցա աշխատանքի: 

Մանկուց  ֆիլմերի և գրքերի սիրածս ժանրը ֆանտաստիկն էր: Հիմա գրքերի ժանրը փոխվել է, բայց  ֆիլմերը միևնույն է ֆանտաստիկ ժանրի եմ  նայում:

Հիմա, երբ նորից կարդում եմ երկու գրքերն էլ, հասկանում եմ, որ արդեն 11 տարեկանից, երբ սկսեցի աշխատել գրքի առաջին մասի վրա՝ չնկատլով, չգիտակցելով, Նռանեին բավականին շատ էի ինձ նման ներկայացնում: Իհարկե որոշ բաներով Նռանեն տարբերվում է ինձանից, բայց շատ բաներով էլ՝ նման է ինձ: Նույն հասակի ենք, նույն  աչքերով, ունենք նույն մտքերն  ու տեսակետները: 

– Հայտնի է, որ գրելու ձիրքը  քեզ  փոխանցվել  է մայրիկից:  Ուզում ես  նրա  ճանապարհո՞վ գնալ,  թե՞ այլ  նպատակներ  ունես:

-Տատիկս էլ էր գրում,  մայրս էլ է գրում:Մայրիկս շատ է սիրում գրել: Դա , կարելի է ասել, նրա մասնագիտությունն է ՝  հոդվածներ գրել, ֆիլմերի սցենարներ գրել, գրքեր գրել:  Ես ինձ որքան հիշում եմ՝ մայրիկիս միշտ տեսել եմ  համակարգչի  դիմաց  նստած աշխատելիս: Համոզված եմ, որ դա մեծ ազդեցություն է թողել  իմ   վրա: Նա իմ ամենամոտ ընկերուհին է, ում մոտ եմ վազել ու շարունակում եմ վազել  իմ  հազար ու մի հարցադրումներով, խնդիրներով:

Մայրիկիս երկու գրքերը՝  «Ինչպես  դաջվել սրտում. սիրելու արվեստը», «Անհնարինը՝  հնարավոր»,  համացանցում բեսցելեր  են  դարձել՝ նա  ընտրել է իր ճանապարհը. դա գիրքն է, գրականությունը,  քոուչինգը,  ֆիլմերը:  Իսկ ինձ համար գրելն այս պահին  հոբբի է, որով ես զբաղվում եմ ազատ ժամանակ :  Ես այլ նպատակներ ունեմ , բայց կարծում եմ գրելը , ասմունքելը  միշտ էլ  իմ  հոբբին  կմնա:

-Ժասմին, Դուք  Ձեր  ընթերցողներին  հիմնականում  հայտնի  եք  «Սուպեր Նռանե» ֆանտաստիկ վիպակի  միջոցով։  Ունե՞ս  այլ  ստեղծագործություններ, որոնք  դեռ տպագրված  չեն:

-«Սուպեր Նռանե»-ի  երկրորդ մասը  սկսելուց  առաջ   մի գիրք էի գրում՝  խորհրդավոր դպրոցի մասին, որի գաղափարն  ինձ մեր հանդիպման ժամանակ հուշել  է  մեր երկրի նախագահի  կինը՝ տիկին  Նունե  Սարգսյանը:  Հետո, երբ  տեսա  ինձ  ուղղված  նամակները,  հասկացա, որ մեկ օր շուտ պետք է Նռանեի երկրորդ մասը գրել: Ուրիշ տպագրված ստեղծագործություններ չկան:  Էլեկտրոնային գիրք  ունեմ   «Այն,  ինչ պետք է յուրաքանչյուր աղջիկ»  վերնագրով, որը  չի  տպագրվելու:

- Ձեր  ֆեյսբուքյան  էջին  հետևելիս  պարզ  է դառնում, որ  բացի ստեղծագործելուց,  նաև սիրում  եք  ընթերցել, ասմունքել: Ինչպիսի՞ գրքեր է նախընտրում  կարդալ  Ժասմին Հայրապետյանը:

-Նախընտրում եմ կարդալ մոտիվացնող գրքեր ՝ ինքդ  քեզ  սիրելու,  ինքնաճանաչման, ինքավստահության,  ենթագիտակցության,  բիզնեսի մասին   և  նմանատիպ  այլ գրքեր:

-Ժասմին  ջան  ինչ  կմաղթես  քեզ  հասակակից  մեր  ընթերցողներին:

-Շատ եմ ուզում, որ նրանք միշտ հավատան  իրենց երազանքներին: Չլսեն երբեք այն մարդկանց, ովքեր ասում են, որ անհավանական բաների մասին  են երազում և որ դրանք  երբեք իրականություն չեն դառնա: Հիշեն , որ այս աշխարհում անհնարին ոչինչ  չկա, չի  եղել, ու չի լինելու: 

Ուզում եմ, որ իմ ընթերցողները սիրեն իրենց, իսկապես, ամբողջ հոգով սիրեն իրենց: Որովհետև մենք ուրիշներին կարող ենք տալ միայն այն, ինչ կրում ենք մեր ներսում: Ինքն իրեն չհավանող, անընդհատ քննադատող, իրեն չընդունող մարդը   չարացած է լինում կյանքի ու շրջապատի վրա՝ ես դա արդեն նկատել ու հասկացել եմ:

Ուզում եմ , որ միշտ ինքնազարգանան, կարդան, զբաղվեն այն բանով, ինչն իրենց է դուր գալիս: Չապրեն ուրիշների կարծիքով կամ պատկերացրածով, այլ գտնեն իրենց ճանապարհը և ապրեն  ոգևորված:

Հարցազրույցը Թամարա Թորոսյանի