Կորոնավիրուսի տարածման հետևանքով անորոշ ժամանակով հայտարարված կարանտինից անմասն չմնաց նաև սպորտը: Մարզիկները անգամ չեն կարողանում լիարժեք մարզվել ու մարզավիճակ պահպանել:
Գինեսի եռակի, հայկական դյուցազնագրքի բազմակի ռեկորդակիր Յուրի Սաքունցը պատրաստվում էր նոր ռեկորդ սահմանել, սակայն համաճարակի բռնկումը թույլ չտվեց:
Անկախի հետ զրույցում Յուրին խոսում է ստեղծված իրավիճակի, մարզումների կազմակերպման, մարզիկների անկոտրուն կամքի և լավատեսությամբ առաջ շարժվելու մասին:
-Կորոնավիրուսի տարածումն անդրադարձավ հասարակության գրեթե բոլոր ոլորտների վրա: Ստեղծված անկանխատեսելի իրավիճակներն ի՞նչ ազդեցություն կարող են ունենալ սպորտի վրա:
-Մարզիկները շատ բարդ իրավիճակում են հայտնվել: Յուրաքանչյուրի վրա համաճարկան իր բացասական ազդեցությունն է թողնում. ոմանք պետք է բարձր արդյունքներ գրանցեին, մեդալներ նվաճեին և հաղթանակած հեռանային սպորտից, ոմանք սպասումներով մտնում էին սպորտի զարմանահրաշ աշխարհ, ոմանք շատ լավ մարզավիճակ էին ձեռք բերել հաջողությունների հասնելու համար: Իսկ հիմա չենք կարող ասել, թե այս ամենն ինչ անդրադարձ կունենա: Մեզ մնում է միայն չհուսալքվել, չկոտրվել, քանի որ իսկական մարզիկն իր տեսակով ուժեղ է ու աննահանջ:
-Հայտարարված արտակարգ դրության ժամանակ ի՞նչ պայմաններում եք մարզվում: Թեև մարզիկների համար սահմանափակումները այժմ որոշակիորեն վերացվել են:
-Իրականում միշտ որևէ վատ բան լինում է, հետո նոր սկսում ենք գնահատել այն, ինչ ունենք: Մինչ համաճարակը 3 տարբեր մարզադահլիճներում էի մարզվում, բայց արտակարգ դրությունից հետո սկսեցի մարզվել տանը և բակում, որտեղ ստեղծել եմ որոշակի հարմարություններ՝ պատրաստելով պտտաձող, զուգափայտեր: Համբերատար սպասում ենք, թե երբ վերստին կկարողաննաք թիմային մարզումներ անցկացնել և վերականգնել այն, ինչ կորցրել ենք: Մարզիչների հետ կապի մեջ եմ, խորհրդակցում եմ, թե ինչ պետք է անել մարզավիճակը պահելու համար, որ այս ամենի ավարտից հետո վերսկսելը հեշտ լինի:
- Տեղյակ եմ, որ լիավին պատրաստ էին հերթական անգամ աշխարհին զարմացնելու, նոր ռեկորդ սահմանելու և հայի ուժը կրկին ցույց տալու համար, սակայն համաճարակի բռնկումը խանգարեց:
-Ամենացավալին ինձ համար այն է, որ չհասցրի նոր ռեկորդ սահմանել: Ատամներով պետք է քաշեի 90 տոննա քաշ ունեցող ինքնաթիռը: Նախապատրաստվել էի շատ լավ և պետք է կրկին աշխարհին պատմեի հայի ուժի ու հնարավորությունների մասին, հայոց եռագույնը ծածանեի: Եթե համաճարակի բռնկումն ու տարածումը մեկ շաբաթով ուշանար, ես պետք է շատ լուրջ ռեկորդ սահմանեի. արատակարգ դրության հայտարաումից հետո ամեն բան կանգ առավ: Մարզիչների հետ աշխատելով՝ փորձում եմ մարզավիճակս պահել, որպեսզի նոր ռեկորդներ սահմանեմ, բայց ցավոք չկան համապատասխան մարզադահլիճներ:
-Այս դադարն ինչպե՞ս կանդրադառնա մարզիկների ֆիզիկական և հոգեբանական պատրաստվածության վրա:
-Միայն կարող եմ ասել՝ մարզիկներին ոչինչ չի կարող կանգնեցնել, նորից բոլորը առաջ են շարժվելու, իրենց նպատակներին են հասնելու, ոսկե մեդալներ են նվաճելու ու ռեկորդներ սահմանելու: Համաճարակից հետո կփոխվի այն, որ ավելի մեծ սիրով, ջանասիրությամբ կսկսեն մարզվել՝ ժամանակը գնահատելով:
Ա յս իրավիճակն ինձ վրա ազդում է թե՛ հոգեբանորեն, թե՛ ֆիզիկապես: Պետք է կարևոր ստուգատեսերի մասնկացեի, որոնք անորոշ ժամանակով հետաձգվեցին: Լիարժեք պատրաստ էի հնարավորություններս ի ցույց դնելու և մեդալներ նվաճելու: Մաս-ռեսթլինգի հավաքականով ԱՄՆ պետք է մեկնեինք, ապրիլին ուժային եռամարտ Եվրոպայի գավաթի խաղարկությանը պետք է մասնակցեինք Մոսկվայում, իսկ հունիսին՝ մաս-ռեսթլինգի աշխարհի առաջնությանը, որը 2 տարին մեկ է անցկացվում:
-Ինչպե՞ս հոգեբանորեն լիցքաթափվել ու դուրս գալ ստեղծված իրավիճակից:
-Տանը վերանորոգման աշխատանքներով եմ կատարում, լեզուներ եմ ուսումնասիրում, ընթերցնությամբ եմ զբաղվում: Հիմա մեզ հնարավորություն է ընձեռվել մարզումներից դուրս զբաղվել հաճելի և օգտակար այլ գործերով: Կարծում եմ՝ լավատեսությամբ և հավատով դուրս կգանք այս իրավիճակից: Ցանկանում եմ բոլորին առողջություն:
