Կարծես լսում եմ հին, խազերով պատված ձայնասկավառակի կրկնվող հատվածի ձայնը․
-Գործը միայն իրավական հարթության մեջ է, նոր Հայաստանում բացառվում են քաղաքական հետապնդումներ,-«Իմ Քայլի» որևէ պատգամավոր։
Օրինակներով, չանդրադառնամ այն հարցին, որ ոչ մի պետության գործող իշխանություն չի ընդունում իր երկրում քաղաքական բանտարկյալների առկայությունը,այլ դիտարկենք միայն անկախ Հայաստանի շուրջ 30-ամյա պատմությունը։
Ընդունու՞մ էին Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, Ռոբերտ Քոչարյանը, Սերժ Սարգսյանը և նրանց կուսակից-համակիրները քաղաքական բանտարկյալների առկայությունը (անուններ չթվարկեմ, գրառման ծավալը շատ մեծ կլինի, ինչպես նաև կարող է ոչ բոլորինը հիշեմ)։Իհարկե՝ ոչ։ Եվ բոլոր ժամանակներում համարյա նույն բառերով, դեմքի խելոք ու լուրջ արտահայտությամբ կրկնում էին իրենց նախորդներին, ինչպես այսօր իմքայլականները։
Իսկ նոր կոչված, բայց բնույթով , առավել քան հին Հայաստանում օր օրի ավելի տագնապալի են դառնում քաղաքական հետապնդումները (նույնպես անուններ չթվարկեմ՝ նույն պատճառներով), բայց առայժմ ավելի շատ լսում ես ծափահարություններ, և ոչ ինչպես նախկինում՝ անհանգստություն։
Հ․Գ․ Թերևս ավելի անկեղծ էին կոմունիստները, որ քր․օրենքում ներառել էին զուտ քաղաքական հոդված․ «Հակախորհրդային քարոզչություն»։ Գուցե նոր Հայաստանի իշխանությունները նույնպես հետևեն կոմունիստների օրինակին և ՀՀ քր օրենքում ներառեն ․ «Հակափաշինյանական քարոզչություն» հոդվածը։
