Մի քանի տեղ վերջին օրերի համեմատություններ տեսա 2016 թվականի ապրիլյան մարտերի հետ։
Անլուրջ է։ Ո՛չ մասշտաբներով, ո՛չ կողմերի գործողությունների տրամաբանությամբ որևէ համեմատելու եզր չկա։
Համեմատել կարելի է (իհարկե, վերապահումներով), օրինակ՝ 2014-ի օգոստոսի մարտերի հետ։ Այն ժամանակ էլ կար վրեժի մոտիվ, ու, փորձելով վրեժ լուծել, ավելի շատ կորուստներ տվեցին։ Եւ լոկալ գործողություններն արագ վերածվեցին դիրքային և դիվերսիոն բախումների Տավուշից մինչև Արցախի առաջնագիծ։
Նման էր նաև այն, որ կորուստների մասին արագ հայտարարեց Ադրբեջանը, ինչը բերեց խուճապային տրամադրությունների երկրում։ Այս անգամ տրամադրությունները խուճապային չեն, բայց հանրային արձագանքը էլի շատ բուռն է։
Այս վերջին մարտերը երևի թե ավելի մոտ են 2015 աշնան մարտերին, մանավանդ հրետանու կիրառման, Տավուշի բնակավայրերի հրետակոծումների առումով։
Ամենամեծ տարբերությունը մեր օրերում անօդաչուների շատ ավելի ակտիվ կիրառումն է, առաջին հերթին՝ որպես մահապարտ («կամիկաձե») դրոններ։ Երկրորդը՝ Ադրբեջանի պետական սահմանապահ ծառայության մասնակցությունն է գործողություններին։
