Կրկին գերմանական իրավունք
Հենց նոր ինքս ինձ հարցրեցի, թե արդյոք ժողովրդաիշխանությունը նշանակում է, որ ժողովուրդը հանրաքվեով ցանկացած հարց լուծելու իրավունք ունի։ Ու մտածեցի, թե որն է այդ հարցի պատասխանը գերմանական իրավունքում։
Եվ պատասխանն է՝ իհարկե ՈՉ։
Ու արի ու տես, որ «ոչ»-ը շատ մեղմ է ասված։ Գերմանիայում ժողովուրդը դաշնության մակարդակում հանրաքվեով ՈՉ ՄԻ ՀԱՐՑ լուծելու իրավունք չունի։ Հանրաքվեն դաշնության մակարդակով արգելված է։ Հա հա, ԱՐԳԵԼՎԱԾ Է։
Ժողովուրդը միայն ընտրությունների միջոցով որոշում է, թե ովքեր լինեն Բունդեսթագի պատգամավոր։ ՈՒ ՎԵՐՋ։ Ուրիշ ոչ մի հարց ժողովուրդը լուծել չի կարող։ Բոլոր հարցերը լուծում են ժողովրդի ներկայացուցիչները։ Հենց հարցեր լուծելու համար է ժողովուրդը նրանց լիազորություն տվել։
Իսկ ինչո՞ւ չի կարող ժողովուրդն անձամբ որևէ հարց լուծել։ Շատ պարզ՝ Սահմանադրությունն արգելում է։ Ու կրկին արի ու տես, որ էդ խեղճ գերմանացի ժողովուրդը չի կարող փոխել անգամ այդ Սահմանադրությունը, որը նրան արգելում է հանրաքվեն։ Սահմանադրությունը նույնպես պիտի փոխեն նրա ներկայացուցիչները Բունդեսթագում և Բունդեսռաթում։ Քանի դեռ չեն փոխել ու հանրաքվեն չեն թույլատրել, ժողովուրդը ոչինչ անել չի կարող։
Գերմանական սահմանադրական իրավունքից էս ամենը հիշելուց հետո հիմա շվարած մտածում եմ, թե Գերմանիան ժողովրդավարական պետություն է, թե չէ
