Նախկին վարչապետ Արմեն Դարբինյանը մեկ մեխին է խփում, մեկ` նալին, երբ փորձում է օրվա քաղաքական իշխանության մասին ինչ որ անհոդաբաշխ բան ասել: Ու ոչ մի լրագրող "չի նկատել", որ իր կարճ վարչապետության ընթացքում ոչ միայն Արմեն Դարբինյանը ահավոր հարստացավ, այլ իր թիմի բոլոր ջահել-ջուհուլ տղերքը ահավոր հարստացան: Դարբինյանի կառավարության անդամ ջահելները բոլորը առանց բացառության ոչինչ չարած ու անգամ ոչ կարգին ուսանած տղերք էին, բայց էսօր նրանք բոլորը ահավոր հարուստ "էլիտար" տղերք են ունեն հէկ-էր, սարեր ու ձորեր, հանքեր, հեկտարներով հողեր, ու ինչ ուզե՜ս: Դարբինյանը, երբ նոր էր նշանակվել վարչապետ դեռ իր Օրբելու վրայի բարձրահարկ պանելային (կեղտոտ "պադյեզդով") 2 սենյականոց փոքր բնակարանում էր ապրում (կարծեմ անգամ իրենը չէր այլ կնոջն էր): Ես այդ շենքում ընկերուհի ունեի ու հաճախ էի իր տանը առավոտյան սուրճի գնում:
Հիմա արդեն չի էլ հիշում էս "էլիտար ինծիլիգենտ" տղեն ինչից ինչ դարձավ ու խոսում-մոսում է, հնից ու նորից:
հ.գ. Արմեն Դարբինյանի վարչապետության ժամանակ ես Երևանում նորաբաց ԵՄ գրասենյակի հիմնադիր տնօրենն էի: Այսօրվա պես հիշում եմ, թե ինչպես Ամերիկյան Համալսարանում ինչ որ պաշտոնական միջոցառումից հետո ես մոտեցա վերելակին, երբ դռները բացվեցին ու չհասցրի հասկանալ, թե ինչ կատարվեց, երբ իրեն ուղեկցող անվտանգության ներկայացուցիչն ու ինչ որ ջահել օգնական տագնապահար վազեցին դեպի ինձ (ես, երբ ետ շրջվեցի, որ հասկանամ, թե տագնապն ինչի պատճառով է, ինձնից ու Արմեն Դարբինյանից (ու իրեն ուղեկցող անվտանգության ներկայացուցչից ու օգնականից բացի ոչ ոք չկար այնտեղ) ու շնչակտուր համարյա ետ քաշեցին ինձ վերելակից ասելով, թե վարչապետը պիտի օգտվի վերելակից ու ես պարտավոր եմ դուրս գալ վերելակից: Ես նոր-նոր էի վերադարձել 3 տարի Լոնդոնում ուսանելուց, այնուհետև որպես լրագրող հայտնի պարբերականների հետ աշխատելուց հետո ու այդ պահին բնականաբար մտածեցի, թե էս ի՜նչ ողորմելի տղա է ՀՀ վարչապետը:
