Ճիշտն ասած՝ ինձ խորապես միևնույնն է, թե գիշերը Գյանջայում (հետագայում նորից՝ Գաձակ) քանի՞ շենք է պայթել, քանի՞ շնչավոր է անշնչացել, նրանց մեջ կանայք ու երեխեք եղե՞լ են, թե՞ չեն եղել:
Իմ միևնույնությունը առնվազն համարժեք է այն սատանայական անտարբերությանը, որով «ալամ-աշխարհի» առաջին կամ երկրորդ դեմքերը ցուցաբերեցին, երբ թուրքը հրթիռներով ու մահաբեր այլ զրթուզիբիլով ավերակում էր ու շարունակում է խփել մեր քաղաքներին, գյուղերին, սպանում ու հաշմում մեր խաղաղ բնակչիներին՝ տարեցներին, կանանց, երեխաներին:
Ես չգիտեմ, թե ով է կոնկրետ երեկ խփել Գյանջայի էդ շենքերին: Թշնամու նենգությունը նկատի ունենալով՝ շատ հավանական եմ համարում, որ դա հենց պատերազմական հանցագործ Ալիևն էլ արած լինի: Չեմ բացառում: Դրա նման հակամարդից ինչ ասես՝ սպասելի է: Այդ թվում՝ նման սրիկայություն, որպեսզի իր նոր հանցագործությունների համար հող նախապատրաստի:
