Հետաքրքիր մանրամասներ են ի հայտ գալիս ադրբեջանական ԼԳԲՏ համայնքի մասին, որի հետ կապված վերջին օրերին դիտարկվում են են առավել քան հետաքրքիր զարգացումներ։
Ամեն ինչ սկսվեց այսպես կոչված շահիդների պատմությունից, երբ հայտնի դարձավ, որ զոհվածների մեջ կան ԼԳԲՏ֊ներ։ Նկատենք, որ Ադրբեջանը համարվում է այս առումով աշխարհում գեյաֆոբիայի առաջատարներից։ Թեման ինձ չափազանց տհաճ է, չմանրամասնեմ, սահմանափակվենք վերջին դեպքերով։ Եվ այսպես, երբ հայտնի դարձավ, որ շահիդների մեջ գեյեր կան, շատ լուրջ բողոքի ալիք բարձրացավ, մանավանդ, որ ոչ ավանդական սեռական կողմնորոշում ունեցողները զորակոչի ենթակա չեն։ Խնդիրն այն է, որ այդ մարդիկ ամեն կերպ թաքցնում են իրենց գեյ լինելը, ու շատերը պաշտոնապես գրանցված չեն որպես այդպիսին, հետևաբար, հայտնվում են նաև բանակում։ Ինչևէ, հայտնի դարձավ, որ այդպիսիները կան նաև իրենց այսօրյա շահիդների թվում, ինչը հանրային ընկալման մեջ անընդունելի է համարվում։ Բանավեճը առավել սկանդալային դարձավ Թուրալ Մուսեյիբովի և Հաբիբ Մունթազերի հրապարակային լեզվակռվից հետո, երբ առաջինն անընդունելի հայտարարեց շահիդի հիշատակը վիրավորելը նրան գեյ հայտարարելով ու գնահատեց այդ որպես վիրավորանք պետությանը և հայրենասերներին։ Լուրեր տարածվեցին, որ Մուսայիբովին ստիպել են հրաժարական տալ, ինչը ավելի սրեց իրավիճակը, արագ հերքվեց, որովհետև շատ լուրջ խնդիրներ ի հայտ եկան համարյա ամենուր, այդ թվում՝ պետական համակարգում և բանակում։
Ու այստեղ սկսեցին ջրի երես դուրս գալ հետաքրքիր մանրամասներ, որոնց արտահոսքը իշխանությունները ամեն գնով փորձեցին կանխել, այդ թվում՝ ամենակոշտ միջոցներով։ Հրապարակվել էր լուսանկար, որ հիմա էլ տարածվում է արդեն իրենց լրատվական կայքերով, բայց այլ հարակից տեքստով։ Լուսանկարում պատկերված է Ադրբեջանի ազգային հերոս Ալիյար Ալիևը իր սաների հետ, որոնց թվում՝ ադրբեջանական բանակի երկրորդ բանակային կորպուսի հրամանատար Մայիս Բարխուդարովն է։ Բոլոր մեկնաբանություններում հիմա նեիկայացնում են մի լեգենդի նմանվող պատմություն Ալիյարի ջոկատի դրոշի մասին, որի վրա իբր Բարխուդարովը գրել է Հաղթանակ և երդվել տնկել Լաչինում։ Ի դեպ, հերոս Ալիյարին մերոնք հենց Լաչինում էլ 1992 թվականի հոկտեմբերի 3֊ին սատկացրել են։ Հատկանշական է, որ ադրբեջանական տեղեկատվական տիրույթում պատերազմի առաջին օրերին խոսում էին հենց այդ ամսաթվին Լաչինը գրավելու ծրագրի մասին։ Շատ սենտիմենտալ ազգ են, խոսք չկա։ Ինչևէ, այս լուսանկարը լավ նայեք, սրա վրա պատկերված ըմբշամարտի ուսուցիչը հենց իրենց հերոսն է։ Պաշտոնական նկարներում օգտագործում են ավելի առնական տարբերակը, իհարկե։ Եվ ահա, այս լուսանկարը տեղեկատվական դաշտ նետած աղբյուրը, որին հիմա ամենուր փնտրում են, պիկանտ մանրամասներ էր հայտնել, որ լուսանկարի Ալիյարը ծածուկ պեդերաստ է եղել և որոշակի շրջանակների հայտնի եղել փոքրիկ տղաների նկտմամբ իր յուրահատուկ վերաբերմունքով։ Ըստ որում, բոլոր նրանք, ովքեր հասցրել էին ծանոթանալ նյութին, տպավորություն էին ստացել, որ տեղեկությունը տարածողը անձամբ ճանաչել է պեդերաստ հերոսին որպես տուժող։ Արձագանքը վայրկենական էր, ընդամենը մի քանի րոպեում բոլոր գրառումներն ու մեկնաբանությունները հեռացվեցին, կարելի է ասել օնլայն ռեժիմով՝ իմ աչքի առաջ։ Այդուհանդերձ, այդ մի քանի րոպեներին արդեն հասցրել էի մի մասը կարդալ, աչքի էր զարնում ակնթարթային հարձակումը բազմաթիվ պրոֆիլներից։ Ինչևէ, իրենց գործն է, իրենց պեդերաստները, ինչպես կասեր դասականը։ Բնական եմ համարում ինչ֊որ տեղ իսկապես անհարմար բան է, բայց և զարմանալի է՝ գիշերով հայ սպանող Սաֆարովի նմանին ազգային հերոս հռչակած պետությունը ամաչում է պեդերաստ ազգային հերոս և ԼԳԲՏ շահիդներ ունենալուց։ Բայց դուք լուսանկարի հերոսին ամեն դեպքում մի քիչ ուշադիր նայեք, տուժողին փնտրելու փոխարեն ճիշտ կանեին նկարը թաքցնեին։
