Ինձ սկսում է թվալ, որ ֆաշիստներն ադրբեջանցիներից ավելի ազնիվ էին: Նացիստներն Օսվենցիմի վառարանների արդարացում չէին փնտրում, չէին բացատրում, թե ինչու են պիոներ հերոսների մաշկը հանում… Ոչ ոքի նամակներ չէին գրում իրենց հասկանալու խնդրանքով: Նրանք պարզապես ոչնչացնում էին բոլոր դժգոհներին և վստահ գնում էին դեպի իրենց դժոխքը: Իսկ ադրբեջանցիները տնքում են անձնական հաղորդագրություններում՝ աղաչելով հասկանալ, որ իրենք հայերին հենց էնպես չեն սպանում, որ մենք պետք աջակցենք իրենց, իրենք ճիշտ են, որ գործում են այնպես, ինչպես թուրքերը 1915-1922 թթ.՝ կազմակերպելով հայերի ցեղասպանությունը: Ընկեր նեոֆաշիստներ, դադարեցրեք ինձ գրելը, քանի դեռ չեք լվացել ձեր ձեռքերից անմեղ հայ երեխաների և ծերունիների արյունը:
Ազնիվ եղեք աշխարհի հետ: Դուք, ինչպես և «Իսլամական պետությունը», նոր կրոնական պատերազմ եք սկսել քրիստոնյաների դեմ, Հայաստանի բարի ժողովրդի դեմ՝ օգտագործելով պրոքսի և սուտ դիվանագիտություն: Եվ փորձեք հասկանալ մի պարզ միտք. ես հայերի կողմից չեմ, ես ադրբեջանցիների դեմ չեմ:
Ես անմեղ և բարի մարդկանց կողմից եմ, որոնք խաղաղություն են փնտրում, ես նեոֆաշիստների դեմ եմ, որոնք տարածաշրջանը հասցրել են աղետի եզրին…»:
