Հետաքրքիր է, որ երկար տարիներ, հայ հասարակության, իրեն «առաջադեմ» համարող հատվածը, փրփուրը բերանին բոռում էր․ «Լյուստրացիա, լյուստրացիա»։ Այսօր, Հայաստանին նվաստացրած, հազարավոր պայծառ կյանքեր զոհաբերած վարչապետը, կառչած աթոռից, զերծ տարրական արժանապատվության զգացումից, հանձնարարել է, իրեն կից ԱԱԾ, ՀՔԾ կառույցներին, ռեպրեսիաներ կիրառել ընդդիմադիր գործիչների նկատմամբ։ Կարդում ես ԱԱԾ հայտարարությունն ու ․․․այ քեզ ապուշություն։
Եվ, զարմանալիորեն, «առաջադեմները» անվերապահորեն «հավատում են» պարտված, նաև իրենց (եթե նրանք իրենց հայ են համարում) նվաստացրած վարչապետին, ողջունում բռնություններն ու ռեպրեսիաները, դրանով իսկ, իրենք անձամբ լյուստրացիա լինելով։ Սրանք 1937թ․ ստալինյան շրջանի այն նույն բանսարկուներն ու քարոզիչներն են, որոնք սեփական շահի համար մատնությունների էին դիմում, ծափահարում քաղաքական բռնությունները։
Պատասխանատվություն են կրում նաև ՀՀ բոլոր, շեշտում եմ՝ բոլոր այն քաղաքացիները, ովքեր, իրենց մտքում մտածում են, թե , « դե որ բռնում են, մի բան արած կլինեն», և հաշտվելով հայրենիքի կորստի հետ, փողոց դուրս չեն գալիս։