«Հայը ավելի լավ է թուրքի շուն լինի»՝ Արցախը գլխատող մոլագար դահիճների ճանապարհային քարտեզից ժամանակին ծնված մի քանի «ինչու»-ներ...»,- գրել է այսօր Ռուբեն Հակոբյանն իր ֆեյսբուքյան էջում և զետեղել 2019 թ. հունվարի 23-ի իր «Ինչ է կատարվում Արցախի հետ» հրապարակումը.
«Ն.Փաշինյանը Արցախում հայտարարեց, որ արցախյան հարցի շուրջ բանակցելու համար ինքը արցախցիներից մանդատ չի ստացել, դա Արցախի իշխանությունների մենաշնորհն է… Ինչո՞ւ վերելակում ու Դավոսում դրժեց իր խոսքը…
Ինչո՞ւ, նույնիսկ կառավարությունը չձևավորված, Մնացականյանը Մամեդյարովին հանդիպելու համար գործուղվեց Փարիզ … Շտապողն ու շտապեցնողն ո՞վ կամ ովքե՞ր էին… Ի՞նչ խնդիր էր ձևակերպված…
Ասում էին, թե այդ հանդիպումը պետք է նախապատրաստեր Փաշինյան-Ալիև հանդիպումը, ինչը պետք է տեղի ունենար ամիսներ հետո… Ի՞նչը փոխվեց, ո՞վ փոխեց…
Փաշինյան-Ալիև` շուտափույթ, չնախատեսված և որևէ ձևով մինչ այժմ չպատճառաբանված հանդիպումը արդյոք կապ ունի՞ Երևանում Բոլթոնի արտահայտած տրամադրությունների և հրահանգ-առաջարկությունների հետ…
Ի՞նչու են այս հանդիպումից հետո ադրբեջանական կողմը, ԶԼՄ-ները ոգևորված և բովանդակային խոսում այդ հանդիպման ու սպասվող հնարավոր զարգացումների մասի` ի նպաստ Ադրբեջանի…
Եվ, վերջապես, ի՞նչու է լռում Արցախի ղեկավարությունը … Նախապես նա տեղյա՞կ էր այդ հանդիպման օրակարգին, տվե՞լ էր իր համաձայնությունը…
Հարցեր, որոնք տագնապ են հնչեցնում…»:
