Ո՞վքեր են ինչո՞ւ են պաշտպանում դավաճանների իշխանությունը։
Պայմանավորված, խայտառակ պատերազմից, Արցախի մեծ մասի կորստից, 5 հազար զոհերից հետո պետք է մարդկանց աչքերը բացվեին, արթնանանային էյֆորիայից, տեսնեին, որ նիկոլն ու իր թիմը դրսի փողերով դավաճանական ծրագիր են Արցախը հանձնելու, Հայաստանն Ադրբեջանին եւ Թուրքիային ծառայեցնելու համար։ Թեեւ քչացել, սակայն դեռ կան դավաճանական իշխանությանը հավանողներ; Նրանցից առաջին խումբը կռապաշտներն են, ովքեր նիկոլին որպես աստված, որպես Բենամուկի, երկրպագում են։ Նրանք հավատում են, որ նիկոլը մեր օրերի Ռոբին Հուդն է, ով եկել է ժողովրդից թալանածը ժողովրդին վերադարձնելու։ Որ նիկոլն ու իր թիմը խայտառակ ձեւով թալանում են պետական բյուջեն, նախկին պաշտոնյաների վրա քրեական գործերն էլ ջրվել են, իհարկե, ոչ գեղեցիկ աչքերի համար, կռապաշտները չեն հասկանում։ Կռապաշտները ուրախ են, որ նիկոլի օրոք իրենք կարողանում են ֆեյսբուքում զավզակել, ուրիշներին վիրավորել եւ անպատիժ մնալ։
Դավաճանների պաշտպանների 2-րդ խումբը նրանք են, ովքեր հոգու խորքում զգում են, որ սխալվել են նիկոլին հավատալով, սակայն չեն կարողանում ընդունել դա, խոստովանել, մինչեւ վերջ մնում են համազգային թյուրիմացության կողքին։
3-րդ խումբը դրանք գրանտակերներն են, սեռական փոքրամասնությունները, աղանդավորները, որոնց համար նիկոլի իշխանությունը պաշտոն ստանալու, փող աշխատելու լավ հնարավորություն է։ Սրա մեջ մտնում են նաեւ տնտեսավարողներ, ովքեր գոհ են, որ հարկայինը եւ այլ մարմինները նախկինի նման իրենց չեն նեղում, կանխավճարներ չեն պոկում։ Հերն անիծած, որ նիկոլը բիզնես միջավայրի հերն անիծել է, արտագաղթի պատճառով վճարովի պահանջարկն առաջիկայում ավելի է նվազելու։ Այս խմբին պետք է ավելացնել Նիկոլի սիրելի օլիգարխներին՝ Գռզոյին ու Լֆիկին, ովքեր մեծ փողեր են սարքում եւ դրանից բաժին հանում Էրատոյի հիմնադրամներին։ Հայաստանում իշխանափոխությունից հետո այս 2 օլիգարխների գործերը պետք է մանրակրկիտ ստուգվեն, սրանք շատ բաների համար պետք է պատասխան տան։
