Հունվարի 22-24-ը Ծաղկաձորում կայացավ ձյան վոլեյբոլի Հայաստանի առաջնությունը: Տղամարդկանց պայքարում չեմպիոնի կոչումը նվաճեց ՖԻՄԱ-1-ը, կանանց պայքարում ուժեղագույնը «Վան-1»-ն էր:
Անկախի հետ զրույցում Հայաստանի վոլեյբոլի ֆեդերացիայի գլխավոր քարտուղար Կարեն Ասմարյանն ամփոփում է առաջնությունը, խոսում տարվա ընթացքում սպասվող թե՛ տեղական, թե՛ միջազգային մրցաշարերի, թիմային այս դիտարժան մարզաձևի արագընթաց զարգացմանը խանգարող հիմնական խնդիրների մասին:
-Պարոն Ասմարյան, մրցաշրջանի մեկնարկը տրվեց Ձյան վոլեյբոլի Հայաստանի առաջնությամբ: Թիմերի ելույթներն ինչպե՞ս կգնահատեք:
- Առաջնության անցկացումն ավանդույթ է դարձել. ստուգատեսն անցկացնում ենք 5-րդ տարին անընդմեջ: Առաջնությանը մասնակցեցին տղամարդկանց 12, կանանց՝ 10 թիմեր: Այս տարի ակնկալում էինք, որ ավելի շատ թիմեր կմասնակցեն: Համավարակի հետ կապված՝ Վրաստանի թիմերը, թեև մեծ ցանկություն ունեին գալու, բայց չկարողացան, քանի որ սահմանները փակ էին: Ամեն դեպքում քանակը բավարար էր հետաքրքիր ու դիտարժան առաջնության ականատես լինելու համար, մանավանդ որ թիմերը բավական լավ մարզավիճակում էին ու որակով խաղ ցուցադրեցին:
Իրենց հաջող դրսևորեցին տղամրդկանց ՖԻՄԱ-1, ՖԻՄԱ-3, ՖԻՄԱ-2, ՀՊՏՀ-ի, կանանց «Վան-1», «Ավան-1», «Վան-2» «Վբեթ-2» թիմերը:
Ցանկալի կլիներ, որ գոնե չեմպիոնները որևէ միջազգային ստուգատեսի մասնակցեին, սակայն այս տարի ամեն բան բարդացել է, նաև ֆինասական խնդիրներ ունենք:
-Ֆեդերացիան տարիներ շարունակ 3 թիմային մարզաձև է զարգացնում. չնայած դժվարություններին՝ տեղական մրցաշարեր մշտապես եք կազմակերպում, թիմերը հնարավորության սահմաններում մասնակցում են միջազգային մրցաշարերի: Այս տարի ի՞նչ պլաններ կան:
-Հույս ունեինք, որ այս տարի ֆինանսավորումը կավելանա, բայց հակառակը եղավ: Ոլորտի պատասխանատուները պետք է հաշվի առնեն, որ, միաժամանակ, 3 թիմային մարզաձև ենք զարգացնում: Հարկավոր է առանձին ֆինանսավորում, ինչպես, օրինակ, աթլետիկայում, որ հնարավոր լինի ավելի մեծ քայլերով առաջ շարժվել: Միայն խոսելով չէ, հնարավորություններ են հարկավոր արդյունքի հասնելու համար: Ֆեդերացիան մեծ ինտենսիվությամբ է աշխատում՝ անընդհատ տեմպի, ռիթմի մեջ գործելով: Մեր տարեկան բյուջեն սահմանափակում է հնարավորությունները:
Այսպես՝ այս տարի մարտին 15 տարեկանների հավաքականին պետք է ուղարկենք Թբիլիսիում կայանալիք Եվրոպայի առաջնություն տուրին և մեծ խնդրի առաջ ենք կանգնել: Այսօր ավելացել է նաև համավարակը, սահմանը փակ է, թեստ պետք է հանձնեն 3 անգամ, ինքնաթիռով գնան: Ֆեդերացիային տրամադրված գումարը կարող է վերջանա միայն մեկ արտագնա մրցաշարով:
Օրացուցային պլանն ու մեզ հատկացված գումարը, ցավոք, իրար չեն համապատասխանում:
Այս տարի Հայրենական վոլեյբոլը տոնում է հիմնադրման 95 ամյակը, հոբելյանական տարի է, մեծ պլաններ ունեինք և ունենք, փորձում ենք հովանավորներ գտնել Գյումրիում հատուկ միջոցառումներ կազմակերպելու համար:
-Տեղյակ եմ, որ ոլորտի պատասխանատուների հետ հանդիպումներ հաճախ եք ունենում, պատկան մարմինները հույսեր են ներշնչում, բայց արդյունքում ոչինչ չի փոխվում:
-Առաջիկայում հանդիպելու ենք ԿԳՄՍ նախարարի նորանշանակ տեղակալ Կարեն Գիլոյանին, վերջինս ծանոթ է ոլորտին: Հերթական անգամ կներկայցնենք խնդիրները, որոնց հարկավոր է ուշադրություն դարձնել: Մենք գիտակցում ենք, որ երկիրն այս պահին բավական բարդ վիճակում է, բայց պետք է գոնե միջոցները ճիշտ նպատակաուղղել: Ամեն տարի, ըստ ֆեդերացիաների կատարած աշխատանքի, հնարավորության սահմաններում, հարկավոր է բյուջեն ավելացնել՝ այս պարագայում 10 տարի հետո 2-3 անգամ ավել բյուջե կունենանք: Նշեմ, որ կան խաղային մարզաձևերի ֆեդերացիաների, որ մեզնից մի քանի անգամ մեծ բյուջե ունեն, բայց նրանց կատարած աշխատանքն անտեսանելի է:
Այս տարի պետք է անցկացնենք լողափնյա վոլեյբոլի օլիմպիական վարկանիշային մրցաշար, 15 տարեկանների Եվրոպայի առաջնության առաջին փուլը: Այս ամենի, արտագնա և տեղական մրցաշարերի համար 13 միլիոն դրամը բավական չէ: Վստահ եմ, որ եթե գումար խնդրենք կառավարության պահուստային ֆոնդից, կմերժեն: Եթե ուզում ենք դրսում հաջողություններ գրանցել, պետք է երկիրը ներկայանալի դարձնենք՝ սպորտին աջակցելով: Նախորդ ղեկավարները ոչինչ չեն արել, բացի մերժելուց: Նոյեմբերին կայանալիք 15 տարեկանների Եվրոպայի առաջնության առաջին փուլին սպասում ենք 9 երկրների պատվիրակություններին: Հուսանք նրանք կտեսնեն, որ մեր երկիրը պատերազմից հետո ոտքի է կանգնել, առաջ է շարժվում,
-Ընթացքի մեջ է Սերգեյ Արակչյանի անվան վոլեյբոլի Երևան քաղաքի առաջնությունը, որին մասնակցում են տղաների 5 և աղջիկների 4 թիմեր:
-Հուշամրցաշարի անցկացումը կապ չունի ֆեդերացիայի բյուջեի հետ՝ քաղաքապետարանի, մեր կապերի միջոցով փորձում ենք այս մրցաշարն անցկացնել, բայց այդպես միշտ հնարավոր չի լինի շարունակել: Սերգեյ Արակչայնը եղել է Հայաստանում վոլեյբոլի հիմնադիրներից: Ամեն տարի անգամ դրսից էին թիմեր գալիս, իսկ այս տարի չենք կարող հրավիրել և ֆինանսավորել: Խորհրդային Միության ժամանակ էլ են այդ մրցումները անցկացվել, մեծամասշտաբ մրցումներ են եղել բազմաթիվ թիմերի մասնակցությամբ, անգամ Կամբոջայից են թիմեր մասնակցել: Փորձում ենք այդ մասշտաբով վերականգնել ավանդույթը, բայց առայժմ չի ստացվում: Համավարակի հետ կապված՝ խնդիրներն ավելի շատացան:
Սերգեյ Արակչյանի անվան առաջնությունից հետո կկազմավորվեն հավաքականները, կսկսեն հավաքները, մարզումները: Մարզիչներն արդեն ընտրվել են:
-Բարձրագույն խմբի առաջնությունն այս տարի ե՞րբ եք նախատեսում անցկացնել:
-Հայաստանի մեծահասակների առաջնություն անցած տարի հասկանալի պատճառներով չանցկացրինք, այս տարի գավաթի առաջնությունը կանցկացնենք գարնանը, որպեսզի թիմերը, գավաթին մասնակցելով, մարզավիճակ ձեռք բերեն, որից անմիջապես հետո կացնկացվի բարձրագույն խմբի առաջնությունը: Բերել ենք առաջ նախատեսված ժամկետից, որ թիմերը հասցնեն խաղալ, քանի դեռ հնարավորություն կա: Գավաթի խաղարկությունը կանցկացնենք մարտի կեսերին, աորից հետո , ըստ հաջորդականության և օարցուցային պլանի, կշարունակնեք աշխատել. 25-ից ավել մրցաշարեր են սպասվում: Այնուհետև լողափնյա վոլեյբելի կանանց օլիմպիական վարկանիշային մրցաշար ունենք, հուսնաք՝ հունիսի կամ սեպտեմբերին կանցկացնենք:
Նշեմ, սակայն, որ ամենակարևորը նոյեմբերին կայանալիք 15 տարեկանների Եվրոպայի առաջնության առաջին փուլի մրցաշարն է, որին մասնակցելու են թիմեր 9 պետություններից: Շատ լավ միջոցառում ենք նախատեսել, մնում է համավարակը թույլ տա ամեն բան անցկացնել ըստ պլանավորածի:
