Ընթերցողի խոսք
ՍԵՐ ՈՒ ԿԱՐՈՏ ԲԱՑ ԱՓԵՐԻ ՄԵՋ
Վանաձորի «Սիմ տպագրատուն »-ը ընթերցողի դատին է հանձնել « Լոռու մարզ» թերթի երկարամյա թղթակից Արմենուհի Սադաղյանի բանաստեղծությունների 3-րդ ժողովածուն՝ «Մի բուռ կարոտ» խորոգրով:
Այն բացվում է «Հայրենյաց կարոտ» շարքով: Լիրիկ, գողտրիկ տողերով հեղինակը գովերգում է հող հայրենին, իր բնաշխարհի երկինքը, հողը ու ջուրը: Հայրենի գյուղի հանգավորված համայնքապատկերն է այստեղ և « Մոր աղոթքը».
Երգիս հետ խաղում եմ կանաչ խոտերում
ՈԻ հոգնած նստում գետի ափեզրում,
Հիշում եմ մորս դեմքը կնճոտռած,
Մտածկոտ, տխուր աղոթք անելիս:
Ծնողապատման վաղուց տրորված ճանապարհում նա գտել է իր կարոտի կածանը: Այդ կածանը բռնած նա հասնում է « Թախծոտ աշուն» շարքին: Մեկ մոլորվում է , մեկ վերագտնում իրեն, վերհիշում կանանց տոների ստացած նվերները, առժևորում Հրաչյա Սարուխանին ու գոտեպնդված ներշնչանքով յուր կորուստներն է փնտրում.
․․․Կածանը երկնքում փայլում,
Հզոր ձայնով է որոտում:
Հոգուս մեջ ճիչեր են մեռնում
Եվ կորցրածս եմ փնտրում:
Ժողովածուն եզրափակող բանաստեղծությունների շարքը հեղինակը վերնագրել է «Աշնան օրերի երգը»: Նա նույնանուն բանաստեղծության մեջ ասում է .
Կանգնել եմ կյանքի մայրամուտին
ՈՒ մոլորվել եմ երազներում հին:
Հետոն նա կարոտից մի փունձ է կազմում, ազդարարում գարնան զարթոնքը, հանրայնացնում նոր տարվա տեսիլքը, կարոտում ժպիտներին, երջանկության իր բանալիով ջան գյուլում ասում, խորհում է եղանակի հետ և կրկին հանդարտվում սիրո շրջապտույտում.
Շուրթերին՝ կարոտ,
Շրջում է մենակ,
Երեկոն կապույտ՝.
Երազին հենակ:
… Փակում եմ ժողովածուն արդեն համոզված, որ հեղինակը իր բացված ափերում տեղադրել է սեր ու կարոտի մի ընկալելի չափաբաժին ու հրամցնում է իր ընթերցողին փորձելով նրանց հոգում վառ պահել հայրենապաշտության և ծնողապաշտության հոգին և անկեղծ սիրո ջահը:
Կարծում եմ ընթերցողը չի առարկի «Սիմ տպագրատուն » ՍՊԸ-ին և գրքի խմբագիրներ Անահիտ Գևորգյանին և Մանվել Միկոյանին շնորհակալական խոսքերի հասցեագրել , հեղինակին էլ մաղթել, որ առաջիկայում էլ ունենա նոր գիրք տպագրելու ցանկություն և հնարավորություններ:
Հ․Գ․։ Նոր էի ավարտել այս հրապարակումը, երբ նայեցի օրացույցին՝ պոեզիայի միջազգային օրն է։ Որքան էլ մեր ընդհանուր մթնոլոտը տոնական չէ սկսած ինձնից շնորհավորում եմ բոլոր նրան, ում համար այն քիչ թե շատ տոն է։
Վաղարշակ Ղորխմազյան
