Գիտե՞ք, որ զոհված տղերքի ծնողների մեծամասնությունը միշտ նույն բանն ա ասում՝ «մեզ հերոս պետք չէր»։
Էսքան տղերքի հերոսություններն իրոք շատ էր մեզ։ Էսքան տղերքի մահվան մեղավորներին այս օրերին աղուհացով ու ծափերով են դիմավորում։ Էսքան տղերքի հերոսություններին մենք արդյո՞ք արժանի էինք։ ԱՐԺԱՆԻ ՉԷԻՆՔ։
Արդյո՞ք գեներալների ուսադիրների տակ կքած «սպաներն» արժանի էին 18-20 տարեկան տղերքի հերոսություններին, որպեսզի հետո կզեն էդ հերոսությունները հողին հավասարեցնող վիժվածքի առաջ։ ԱՐԺԱՆԻ ՉԷԻՆ։
Արդյո՞ք դավաճանների հետ գործարքի գնացող ու կուլիսներում հոգիները վաճառող քաղաքական գործիչները արժանի էին դեռ կյանք չտեսած տղերի հերոսությանը։ ԱՐԺԱՆԻ ՉԷԻՆ։
Մենք՝ ողջերս, արժանի չէինք ձեր կյանքի գնով կերտած հերոսությանը, տղերք ջան։ Մենք այդպես էլ մինչ օրս չենք գիտակցում, թե ինչ գին եք վճարել էս ամենի համար։ Ինչ գին են վճարել էս ամենի համար ձեր ծնողները։
Մեզ էլ հերոսներ պետք չէին, տղերք ջան, որովհետև մենք այդպես էլ հերոսներին գնահատել չսովորեցինք։
