Աշխարհում կորոնավիրուսի տարածման հետևանքով անորոշ ժամանակով կարանտին է հայտարարված. սպորտն անմասն չի մնացել այս ամենից: Հետաձգված առաջնություններից ու մրցաշարերից բացի, մարզիկներն այսօր նաև չեն կարողանում լիարժեք մարզվել:
Բռնցքամարտի Հայաստանի հավաքականի անդամ, Եվրոպական խաղերի չեմպիոն, աշխարհի գավաթի խաղարկության ոսկե մեդալակիր մեդալակիր, 49 կգ քաշային Արթուր Հովհաննիսյանն Անկախի հետ զրույցում խոսում է ստեղծված իրավիճակի, մարզումների կազմակերպման, ստեղծված իրավիճակում՝ լավատեսությունը չկորցնելու ու առաջ շարժվելու մասին:
-Կորոնավիրուսի տարածումն անդրադարձել է հասարակության գրեթե բոլոր ոլորտների վրա: Այս ամենն ի՞նչ անդրադարձ կարող է ունենալ սպորտի վրա:
-Ստեղծված իրավիճակից ելնելով՝ ողջ աշխարհում գործունեության բոլոր ոլորտներում հետընթաց է նկատվում, բացառություն չէ նաև սպորտը: Այս ամենը, իհարկե, իր անդրադարձը կունենա մարզիկների՝ հետագայում ցույց տված արդյունքների վրա: Չնայած դրան՝ մարզիկները փորձում են մաքսիմալ աշխատել և հետ չմնալ նախատեսված ծրագրից:
-Ստեղծված պայմաններում կարողանու՞մ եք լիարժեք մարզվել:
-Ես շարունակում եմ ամենօրյա մարզումներս՝ հետևելով բոլոր պահանջներին: Մարզիչներս ամեն պահ ու վայրկյան կողքիս են իրենց խորհուրդներով ու հորդորներով: Ասեմ, որ այս պահին այնքան էլ ծանրաբեռնված պարապմունքներ չեմ անցկացնում: Փորձում եմ հնարավորինս պահպանել մարզավիճակը:
Մարզիչների հետ կապը պահելով՝ ցուցումներ ենք ստանում: Օգտվելով ստեղծված իրավիճակից՝ ավելի շատ անհատական մոտեցումներ ենք ստանում: Բնականաբար առանց թիմակիցների և սպարինգ մենամարտերի ենք մարզվում, ինչը բռնցքամարտում անչափ կարևոր է ուժերի գնահատման, ճիշտ ուղղությամբ մարզումները կազմակերպելու և թերությունները շտկելու նպատակով: Այդ առումով, թեև մարզումները լիարժեք չեն, բայց, կարող եմ ասել, լավ մարզավիճակում եմ գտնվում:
-Տոկիո 2020-ի հետաձգումն ի՞նչ անդրադարձ կունենա մարզիկների ֆիզիկական և հոգեբանական պատրաստվածության վրա:
-Կարևոր մրցաշարեր կային, որոնք պետք է տարին դարձնեին գունեղ մարզական իրադարձությւոններով հագեցած:
Բոլորն անհամաբերությամբ սպասում էին օլիմպիական խաղերին՝ ամենակարևոր մարզական տոնին ու իրադարձությանը: Այդ առումով երկրպագուներն ու մարզաշխարհը մեծ հիասթափություն ապրեց: Իմ կարծիքով մեկ տարին շատ բան չի կարող փոխել, և մարզիկները կհասցնեն նախապատրաստվել, ինչպես որ հարկն է, քանի որ բոլորն էլ պրոֆեսիոնալներ են և գիտեն ինչպես հետ բերել ու վերականգնել մարզավիճակը:
-Ինչպե՞ս հոգեբանորեն լիցքաթափվել ու դուրս գալ ստեղծված իրավիճակից:
-Ես այդ ուղղությամբ չեմ մտածում: Օրվա ընթացքում փորձում եմ մաքսիմալ լիցքաթափվել՝ մարզումներ անցկացնելով: Մտածում եմ, որ այս ամենը շուտով ավարտվելու է, և մենք լիարժեք վերադառնալու ենք մեր առօրյային:
Մաղթում եմ բոլորին համբերություն և առողջություն: Առանձնակի շնորհակալություն եմ ցանկանում հայտնել բժիշկներին, որոնք այս ամիսներին իրենց ընտանիքներից ու հարազատներից հեռու առաջնագծում են և կռվում են ու պայքարում յուրաքանչյուրի առողջության ու կյանքի համար: Հույս ունեմ և հավատում եմ, որ բոլորս այս կռվից հաղթանակած ենք դուրս գալու: