Մարդիկ
Ստեփանակերտից Կոռնիձոր հասնելու 38 ժամը կյանքիս ամենադժոխային ժամերն էին, իսկ թշնամու անցակետում կանգնելը՝ ամենաստորացուցիչը․ Դավիթ Ղահրամանյան
76
Դավիթի լուսանկարները չհանձնված արցախահայության մասին շատ ու շատ են պատմելու դեռ, ինքն էլ որոշել է՝ շարունակելու է ֆոտոլրագրությամբ զբաղվել նաև Երևանում, հավերժացնել, փաստագրել այն ամենը, ինչը կարևոր կհամարի։
«Մենք չենք հանձնվել, չենք ուզել թշնամու հետ ապրել»․ Դավիթ Մինասյան
612
«Արցախի հողում մեծացած տղա եմ, բայց թշնամու հետ չեմ ապրի։ Մենք չենք հանձնվել, մենք ուղղակի չենք ուզել թշնամու հետ ապրել»,-ասում է նա։
Դավիթ Իշխանյանի համար խորապես ցավում եմ, որովհետև նա իր ազնվությամբ, բարոյականությամբ, մարդկայնությամբ տարբերվում է մյուսներից
560
Ու ամենամեծ ցավն ինձ հսմար այն է, որ շատ վաղուց գիտեի, որ գալու է այս օրը, պարբերաբար գրում էի, իմ հնարավորություններով պայքարում ներքին տականքի դեմ, բայց պարտվեցի։ Անկուշտ, սոված, ընչաքաղց տականքը կործանեց և' մեզ, և' իրենց, և' մեր երկիրը։
Գարեգին Հարությունյանը զոհվեց քաջի մահով՝ թշնամուց միայնակ պաշտպանելով Արցախի գյուղերից մեկը
137
«Գարեգինի պաշտպանության շնորհիվ հնարավոր դարձավ տարհանել բոլորին, և նա իր անունը հավերժացրեց հայրենիքի պատմության մեջ։
«Ամենադժոխայինը գաղթի ճանապարհն էր․ կրակ, ծուխ, մահեր»․ արցախցի Ինգա Համբարձումյան
400
Իմ հարցին՝ Արցախ հետ վերադառնալու դեպքում նորից ինքը կնստի՞ մեքենայի ղեկին, ասում է՝ դեռ չի մտածել այդ մասին։ Բայց մի բան հաստատ է որոշել՝ հետ վերադառնալ է ուզում, Արցախն է կարոտում, իսկ այստեղ՝ Հայաստանում, պակասում է ամենակարևոր բանը՝ իրենց տունը։
Նա իր մահով հաղթեց մահին
152
Թող խաղաղ հանգչի իմ անվանի հայրենակցի հոգին ու հավերժի սուրբ լույսն ինջնի նրա շիրիմին:
Գնդապետի որդին զոհվել է Վանքի պաշտպանության ժամանակ․ Տիգրանը հրաժարվել է թողնել դիրքն ու կռվել է մինչ վերջին փամփուշտը
137
«44 օրյա պատերազմի օրերին գրեթե հույս չկար, որ Տիգրանը ողջ է, մինչև նրանից զանգ չստացանք։ Տիգրանը շատ ծանր էր տանում Ջրականի, Հադրութի և մյուս տարածքների կորուստը։ Ամեն առիթով ասում էր, որ պիտի վրեժ լուծի Լևոնի և մյուս մարտական ընկերների մահվան համար։
Ամենատխուրը հղիների վիճակն էր, որ կլորիկ փորերով ստիպված էին իջնել նկուղ․ Մարիամ Սարգսյան
59
Շրջափակման 9 ամիսները համընկել են Մարտունի տեղափոխված սփյուռքահայ Շանթի ու կնոջ՝Մարինեի երկրորդ երեխայի սպասման հետ։
«Արցախի հայերի ցեղասպանության հավանականությունը հիմա ավելի մեծ է». Քիմ Քարդաշյանը կրկին դիմել է ԱՄՆ կառավարությանը
150
Համաշխարհային ճանաչում ունեցող աստղը հրապարակմանը կից խոսել է նաեւ Արցախում տեղի ունեցող վերջին իրադարձությունների մասին:
«Ես չեմ պատկերացնում, որ որդիս իր պահած դիրքը կարող էր զիջել»․ հերոս Սերյոժա Ստեփանյանի մայր
2156
Դաժան Սեպտեմբեր. սկվեց պատերազմը, որը տարավ տղերքին, տարավ լուսավորներին, տարավ մեր Սերոժին։ Սերոժս բռնեց հավերժի ճամփան. նահատակվեց Հայրենիքի, մեր բոլորիս խաղաղության համար՝ մեզ՝ մերձավորներիս, գլխիկոր թողնելով, բայց միևնույն ժամանակ պարտավորեցնելով իր հիշատակը վառ պահելու, խունկ եւ աղոթքով միշտ խորհրդածելու այն սխրանքի մասին, որ ինքը գործեց հանուն մեր լինելիության»։
«Հրանտն այլևս չկար, բայց երջանկության հոտը դեռ մեր տան մեջ էր․․․»
2098
Հիմա նա պաշարված Արցախում է իր 3 երեխաների հետ։ Արցախից չի հեռանում հանուն 44-օրյա պատերազմում զոհված ամուսնու ու հանուն նրա ծնողների, որոնք որդու կարոտն ու կիսատ մնացած կյանքը թոռների մեջ են վերագտնում։
Գարիկ Գալեյանը ոչ միայն 44 օրյա պատերազմում զոհված մարտիկի հայր է, այլև ինքն էլ է նույն պատերազմում ծանր վիրավորվել
94
Այդ «խելացի բռնաճնշումների» դեմ պայքարելու միակ ձևը չվախենալն է։ Չվախենալն ու զանգվածային հանրային աջակցությունը բռնաճնշումների թիրախում հայտնված բոլոր մարդկանց։
Կյանքից հեռացել է դերասան Սամվել Սարգսյանը
80
Նկարահանվել է «Մեր մանկության տանգոն» (1984), «Մարիամ» (2005), «Փեսացուն կրկեսից» (2011), «Սուպեր մամա» (2014) ֆիլմերում, ինչպես նաեւ «Կյանքի գինը», «Վերադարձ», «Խաչվող հետքեր», «Վենդետտա», «Կարմիր բլուր», «Շիրազի Վարդը» հեռուստասերիալներում:
Կյանքից հեռացել է Ալբերտ Ազարյանը
155
Մարմնամարզության միջազգային ֆեդերացիայի հավաստագրման համաձայն՝ օղակների վրա նրա կատարած վարժությունների համալիրը պաշտոնապես անվանակոչվել է «Ազարյանական խաչ»։
Սոթքում զոհված Արսենը Ռանչպար գյուղից էր, վարժական հավաքի մասնակից. երրորդ երեխայի ծնվելուն էին սպասում
200
25 օրյա վարժանքների մասնակից էր, , օգոստոսի 15-ին էին ՄՈԲ- ով տարել Գեղարքունիք
պարզ ընտանիքից էր, հողագործ ու ընտանիքի միակ եկամուտ բերողն էր ,ապրում էին ծնողների հետ
Լույս իջնի ձեր շիրիմներին,տղերք
Ամոթ մեզ»
«Լավ է սոված մեռնենք, քան նրանց բերած ալյուրը վերցնենք»․ Ելենա Շահնազարյան
514
Թշնամուց մոտ ութ հարյուր մետր հեռավորության վրա ապրող թաղավարդցիները բազմիցս են ենթարկվել հոգեբանական ճնշումների, ամեն առավոտյան արթնանալով թշնամու մուղամի ներքո, նրանց սպառնալիքները շրջանցել և շարունակել հպարտորեն կրել արցախցու՝ հավերժ պայքարելու և չծնկելու ճակատագիրը։
«Փոքրս ասում է՝ մի հատիկ կոնֆետ էլ չկա՞ ՝ տաք ինձ»․ Շուշան Եգանյան
488
‹‹Շատ դժվար է, անտանելի դժվար, բայց ավելի լավ է մնանք այստեղ, ապրենք ու արարենք Արցախում››,-«Անկախի» հետ զրույցում ասում է Շուշանը։
‹‹Կխնդրեի, որ գոնե ինքն ապրեր››․ Աստղիկ Քյասինյան
429
Արցախյան 44-օրյա պատերազմի ժամանակ Մեծ Պարնի գյուղից Քյասինյանները երկու զոհ են տվել։
Կյանքից հեռացել է բրազիլական սերիալների հայազգի աստղ Արասի Բալաբանյանը
55
Հաղորդվում է, որ դերասանուհու մահվան պատճառը երկարատև հիվանդությունն է եղել։ Մահից առաջ նա տեղափոխվել էր ինտենսիվ թերապիայի բաժանմունք, որտեղ բուժում էր ստանում թոքերի քաղցկեղի դեմ։
«Ես չեմ եկել փախչելու համար, եկել եմ կռվեմ»․ հերոս Անդրանիկ Բաբայան
490
«Երբ ասում են տղամարդու օրինակ, ես Անդրանիկին եմ պատկերացնում։ Ինքնուրույն որոշումներ կայացնող և իր խոսքի տեր տղամարդ էր։ Ոչ մի բանից չէր վախենում, վախ բառը նրա համար գոյություն չուներ։ Երբ դիրքերում էր, առաջինն էր որոշել, որ պետք է պատերազմի դաշտ գնար։
«Արցախը միշտ ձգում է ինձ»․ հերոս Հայկ Քոչարյան
413
«Արցախը միշտ ձգում է ինձ։ Կարոտել եմ։ Ճանապարհը բացվի, եթե ոչ առաջինը, ապա երկրորդը ես եմ գնալու Արցախ»,-ավարտում է նա։
«Տեսեք՝ ինչ հայրենիք ենք կորցրել, բա մեզ սազակա՞ն է»․ հերոս Գոռ Հակոբյան
374
«Ասում էր՝ մամ, ուր գնամ՝ քեզ տանելու եմ հետս, սրտումս պահեմ։Գնաց՝ չտարավ ինձ»,-արտասվելով շարունակում է մայրը։
Հերոս Գոռն անվերադարձ գնաց՝ մնաց Արցախի սրտում՝ սրտում պահելով մորն ու մայր հայրենիքը։
Վարոս Հովակիմյան – 100 Լոռեցի բանաստեղծ-թարգմանիչը
141
Իսկ եթե սպասում եմ ուրեմն տեղ է հասել Վարոս Հովակիմյանի կողմից որպես ընթերցող ինձ հասցեագրված պատգամները։ Որպես համեստ արձագանք – պատասխան պարզապես բարձրաձայնում եմ. ՛՛Շնորհավոր հարյուրամյա հոբելյանդ իմ լոռեցի բարեկամ՛՛։
«Թշնամին էլ չի կրակի»․ թշնամուն խոցած Վոլոդյան զոհվել է ընկերոջ կյանքը փրկելիս
404
Հադրութի արծիվն էր նա՝ հերոս Վլեն, որ ապացուցեց, որ հայրենիքի հանդեպ սերը բառերով չեն արտահայտում, զենքով են պաշտպանում երկրի սահմանները, պահում՝ կյանքի գնով։
Հող տալով խաղաղ չենք ապրի. Եղեգնուտի բնակիչ
779
Նա համոզված է՝ ոչ միայն կարողանալու ենք Արցախի մեզ մնացած հատվածը հայկական պահել, այլև կգա օրը, երբ կորսված հողերը կազատագրվեն և ինքը կրկին Քարվաճառ կվերադառնա: «Եթե պատերազմ սկսվի, ես ու ամուսինս գնալու ենք: Միևնույն է, բոլորս էլ մի օր մեռնելու ենք: Ավելի լավ է հանուն հայրենիքի մահանալ»,- ասում է նա: