Նիկոլ Փաշինյանի՝ Վադիվոստոկում Արևելյան տնտեսական 7-րդ համաժողովում մասնակցությունը և նրա կողմից արված հայտարարությունները քննարկվում և վերլուծությունների են շարունակում ենթարկվել: Ankakh.com-ը հոգեբան Կարինե Նալչաջյանի հետ փորձեց հասկանալ Նիկոլ Փաշինյանի հոգեվիճակն ու կազմել համաժողովին նրա ունեցած հոգեբանական պատկերը:
-Փաշինյանին քննադատեցին ոչ այնքան վարժ ու ճիշտ ռուսերենի համար և Պուտինի հասցեին ուղղված բազմաթիվ գովերգումների ու շնորհակալությունների: Ինչի՞ մասին է սա խոսում:
-Այն, որ Փաշինյանը մի տեսակ ծուղակի մեջ է հայտնվել, փաստ է: Իր այդ գավառական խորամանկ քայլերը չեն անցնում արդեն, ոչ միայն երկրի ներսում չեն անցնում, դրսում էլ չեն անցնում: Նա ծուղակում հայտնված մարդու է նման: Տեսեք, չափից շատ շնորհակալություն հայտնելը դիմացինի համար էլ հաճելի չէ: Եթե ինչ-որ մի բանի համար դու շնորհակալ ես՝ հատկապես այդ բարձր մակարդակի միջազգային հանդիպումներում և այլն, այդպես կենցաղային անընդհատ շնորհակալություն հայտնելը, հասկանում եք, դիվանագիտական շփման ոճ կա, որ ասենք ինքը, եթե ինչ-որ բանի համար շնորհակալ էր, դա կարող էր սոիդ, փաստարկված ձևով ասել և անցնել առաջ: Իսկ այդ անընդհատ շնորհակալ եմ, շնորհակալ եմ-ը, նախ իմ կարծիքով, դիվանագիտական, բարձր մակարդակներում շփման ոճին չտիրապետելու մասին է խոսում: Բացի դրանից կա ներքին լարվածություն: Ինձ թվում է ինքը լարված ծուղակի մեջ է նաև արտաքին հարաբերություններում: Դրա համար այդպիսի խառնաշփոթի մեջ է:
-Իսկ ռուսերեն ելույթի ժամանակ չափազանց երկար տևող պաուզաները խոսում են հոգեբանական լարված վիճակի՞, թե՞ լեզվի վատ իմացության մասին:
-Օտար լեզվով խոսելը հեշտ բան չի, եթե լավ չես տիրապետում: Իսկ եթե հոգեկան խռովքի մեջ ես, առավել ևս դժվար է դառնում օտար լեզվով արտահայտվելը: Ուրեմն ունենում ենք այն պատկերը, որը ունենք: Ես երկու բանի վրա շեշտը կդնեմ՝ չտիրապետելը միջազգային էթիկայի նորմերով պահանջվող շփման, հաղորդակցման ձևերին, ոճին, և մյուս կողմից հոգեկան ներքին լարվածություններ, ինչ-որ ծուղակային վիճակ, որը էլ ավելի ուժեղացնում է, շեշտադրում է այդ պահվածքի մեջ երևացող լարվածությունը, որ դժվար է թաքցնել: Տեսեք, կողքից նայողն արդեն հասկանում է, որ ինչ-որ բան այն չէ:
-Իսկ այդ ամենին արդյոք գումարվում է պատերազմում մեր կրած պարտությունն ու դրան հետևող իրողությունները:
-Այն, որ ինքն ինչ-որ խորն ապրումներ ունենա պատերազմում կրած պարտության համար, ես դրան երբեք չեմ հավատա: Իր ապրումները մենք այդպես էլ չտեսանք՝ առանձնապես խորը, իսկապես մարդկային ապրումներ: Իմ կարծիքով, ինքն իրեն ինչ-որ լարված թակարդի մեջ է զգում՝ բարձր զգացմունքներ և ապրումներ չարժի փնտրել:
-Ինքն իր լարած թակարդի մեջ է հայտնվե՞լ:
-Ինքն էլ է թակարդ լարել, բայց ինքն էլ է թակարդի մեջ: Եթե դու դառնում ես ինչ-որ ուժերի ձեռքին գործիք, ինչ-որ մեծ խաղերի համար, ինչ-որ մի պահի դու կարող ես տեսնել, որ դու թակարդի մեջ ես:
-Եվ այդտեղից ինքը դուրս գալու հնարավորություն չի՞ տեսնում:
-Չեմ կարող ասել՝ տեսնում է, թե չի տեսնում: Բայց այն իրավիճակը, որը մենք տեսնում ենք, դա հոգեկան խռովքի, լարվածության մասին է նաև վկայում, ոչ միայն հմտություններ չունենալը, բարձր մակարդակով հաղորդակցվելու ունակությունը, նաև այդ երկուսը միասին, համենայնդեպս, այդ մասին են վկայում:
-Հատկապես, որ քաղաքական որոշ շրջանակներ Փաշինյանին բնորոշում են որպես հակառուսական գործիչ:
-Դուք հասկանում եք, որ դա հենց այն ծուղակն է, որտեղ ինքն ու իր քաղաքական թիմը հայտնվել են, և դիմացինները փորձառու պետական գործիչներ են, նրանք շատ լավ հասկանում են՝ ինչ է տեղի ունենում: Հիմա, եթե նույնիսկ ինքն իր շնորհակալությունները քառապատկեր, տասնապատկեր՝ դրանից ոչինչ չէր փոխվելու:
