59 տարեկան հասակում կյանքից հեռացել է ՀՀ ԳԱԱ Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտի տնօրեն, բանասիրական գիտությունների դոկտոր Վարդան Գևորգի Դևրիկյանը:
Վարդան Դևրիկյանը ծնվել է 1964թ. մայիսի 18-ին Կիրովական (այժմ՝ Վանաձոր)
քաղաքում:
1971-1981թթ. սովորել է Երևանի Ալ. Շիրվանզադեի անվ. թիվ 21 դպրոցում:
1981-86թթ. սովորել է ԵՊՀ-ի բանասիրական ֆակուլտետում:
1986-88թթ. ասպիրանտ է եղել նույն ֆակուլտետի հայ գրականության ամբիոնում:
1989թ. հունվարին աշխատանքի է ընդունվել Մաշտոցի
անվան Մատենադարանում (Հին ձեռագրերի ինստիտուտ):
1996թ. պաշտպանել է թեկնածուական ատենախոսություն
«Ղևոնդ Ալիշանը և հայ հին գրականությունը» թեմայով և ստացել
բանասիրական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստիճան:
Մասնագիտացումն է հայ միջնադարյան գրականությունը և,
հատկապես, հայ միջնադարյան բանաստեղծությունը:
Զբաղվում է նաև հայ միջնադարյան գրականության միջազգային կապերով:
Գրականության ինստիտուտում նախաձեռնել է «5-18-րդ դարերի հայկական
աղբյուրները եվրոպական երկրների մասին» մատենաշարը, ուր ներկայացվում են հայ
միջնադարյան գրականության մեջ եվրոպական տարբեր երկրների մասին հայտնված
տեղեկությունները և նկարագրությունները: Պատմամշակութային առումով նման
աշխատանքը պատկերում է Եվրոպայի ու եվրոպական տարբեր երկրների կերպարի
(իմիջի) հայկական հավաքական ընկալումը:
Հեղինակ է ավելի քան 30 գրքի և 50-ից ավելի հոդվածների, որոնք տպագրվել են
հայերեն, անգլերեն, ռուսերեն, ֆրանսերեն և ռումիներեն:
2013թ. պաշտպանել է դոկտորական ատենախոսություն «Հայ միջնադարյան
գանձերը և «Գանձարան» ժողովածուն» թեմայով և ստացել բանասիրական գիտությունների դոկտորի գիտական աստիճան:
1993-2008թթ. աշխատել է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում:
1993-1999թթ. որպես «Էջմիածին» ամսագրի փոխխմբագիր, իսկ 2002-2009թթ.՝
խմբագիր, 1997-2009թթ. եղել է նաև Մայր Աթոռի Ձեռագրատան վարիչ:
2009թ. առ այսօր աշխատել է ՀՀ ԳԱԱ Մ. Աբեղյանի անվան Գրականության
ինստիտուտում՝ նախ որպես ավագ գիտաշխատող հայ հին գրականության բաժնում,
ապա՝ այդ բաժնի վարիչ, 2009թ. դեկտեմբերի 24-ից՝ որպես ինստիտուտի փոխտնօրեն
գիտական գծով: 2015թ. մայիսի 4-ին ընտրվել է ինստիտուտի տնօրեն:
Ամուսնացած է, ունի դուստր:
