Հոգեբան Անուշ Ալեքսանյանը գրում է․ «Անցյալ տարի մանկավարժների ատեստավորման դասընթացներից հանվել էր բռնության թեման: Մի հարցրեք՝ ինչու: Այդ հարցին պատասխան չկա, հենց այնպես: Իմ կարծիքով ծրագիր գրողները հնացած աղբյուրներից են օգտվել, նաև դուրս էր մնացել 2008 թվականից ուսուցիչների վերապատրաստման դասընթացներում առկա հուզական սպառման կանխարգելման և հաղթահարման թեման:
Եվ իհարկե ներառված էին լիքը ոչ պրակտիկ, ոչ պարտադիր թեմաներ:
❗️Հիմա, նման դեպքերը խոսում են ամբողջ համակարգի և հասարակության անգրագիտության մասին, որովհետև ոչ թե ոստիկանությունն է բացահայտել, ոչ թե դպրոցն է բացահայտել, ոչ թե հոգեբանն է պարզել, կասկածել, ոչ թե հարևանն է բողոքել... այլ իրենք իսկ տարածել են տեսանյութը:
Այսուհետ, հարգելի՛ հասարակություն, վայ-վույ անելու փոխարեն ուշադիր եղեք կարևոր բաների նկատմամբ: Իսկ կրթության ոլորտի մասին ուղղակի խոսելն ավելորդ է, հիմա էլ կերակրում ենք մյուս սերնդին, ու վերջ:
✅ Բռնության ենթարկվող երեխան տարբերվում է:
✅ Թմրամիջոցներ օգտագործող երեխան տարբերվում է:
✅ Սեռական բռնության ու ոտնձգությունների ենթարկվող երեխան տարբերվում է:
✅ Սոցիոպաթը առողջ մարդուց տարբերվում է:
✅ Բռնարար անձը տարբերվում է:
✅ Զոհը տարբերվում է...
Այսինքն յուրաքանչյուրիս գրագիտությունն ու հոգատարույթունն է լուծումը: Եթե գրագետ լինենք, կճանաչենք նման երեխային միջավայրում»։