Ի՞նչ խնդիր է լուծում պետությունը ժողովրդական ու պատվավոր կոչումները վերացնելու այս փոփոխությունով. ուզում են այդ 40,000-ները խնայեն և տան այլ ոլորտի ներկայացուցիչների՞ն։ Այս մասին, այսօր՝ հունվարի 15-ին, «Հայաստանի Հանրապետության պետական պարգևների եւ պատվավոր կոչումների մասին» օրենքում փոփոխություններ կատարելու մասին կառավարության նախագծի քննարկման ժամանակ հայտարարեց «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Գեղամ Նազարյանը, դիմելով հիմնական զեկուցող Արդարադատության փոխնախարար Արմենուհի Հարությունյանին:
«Եթե սա է խնդիրը, ընդամենը կարելի էր ասել, որ էլ փող չենք տալու ժողովրդական արտիստներին։ Այն մարդիկ, ովքեր ունեն այդ կոչումը, զրկվելո՞ւ են այդ կոչումներից, թե չէ»,- ասաց Գեղամ Նազարյանը։
Արձագանքելով՝ փոխնախարարը նշեց, որ պետությունը խնայելու որևէ գործառույթ չի իրականացնում, իսկ այն անձիք, ում տրամադրվել են այս կոչումները, չեն զրկվելու արդեն իսկ ստացած բոլոր կոչումներից։
«Եթե խնդիրը խորհրդային ժառանգությունից հրաժարվելն է, դա այլ հարց է, բայց այստեղ մի կարևոր բան կա։ Նույն «Օսկարը», որի մասին խոսեցինք, այնպես չէ, որ ամերիկյան պետությունը դրան չի միջամտում, միջամտում են ու շատ լավ են միջամոտում։
Որ ասում եք ժողովրդական արտիստներին չեն ճանաչում, ուրիշներին են ճանաչում, դա լավ չէ։ Օրինակ այս վերջերս հարցում էին արել՝ Առնո Բաբաջանյանին երիտասարդներից ճանաչեց 14 %-ը, իսկ ինչ-որ երգիչ կար՝ Արտաշ Աստարյան անունով, ճանաչեց 89 %-ը, հիմա դա չափանիշ է, որ Արտաշ Ասատրյանը ավելի մեծ ավանդ ունի, քան Առնո Բաբաջանյա՞նը, իհարկե ոչ։ Պետության դերը կայանում է նրանում, որ խրախուսի արվեստ ստեղծող մարդկանց»,- ասաց Գեղամ Նազարյանը։
Նշենք, որ Հայաստանում այսօր 17 պատվավոր կոչում կա, այս օրինագծով չեղարկվում է անհատական մակարդակում շնորհվող պատվավոր կոչումներ շնորհելու համակարգը։ Արդարադատության փոխնախարարը տեղեկացրեց, որ վերջին 5 տարիների ընթացքում շնորհվել է1181 պատվավոր կոչում և օրենքի փոփոխությունից հետո նրանք պահպանելու են իրեն իրենց իրավունքները և արտոնությունները. «Շատ դեպքերում ժողովրադականը, կամ վաստակավոր լիները, ցավոք սրտի, կապ չի ունենում այն անձի հետ, ում մենք ժողովրդականի կոչում ենք տվել»,- պատասխանեց փոխնախարարը և հավաստիացրեց, որ պետությունը չի բացառելու իր միջամտությունը ոլորտային մրցանակաբաշխություններին, այլ հակառակը՝ խրախուսելու է և աջակցելու է դրանց գոյությանը, բայց չի միջամտելու որոշումների կայացմանը և մրցանակների շնորհմանը»:
