Լիթիումի արտադրությունը 2010 թվականից քառապատկվել է. կանխատեսվում է, որ լիթիումի պահանջարկն առաջիկա 5 տարում կավելանա 60 տոկոսով եւ կանցնի 160 հազար տոննայից: Այս մասին այսօր՝ փետրվարի 29-ին, Հայաստանի ազգային պոլիտեխնիկական համալսարանում «ՀՀ-ում լիթիումի ուսումնասիրությունների արդի վիճակը և կորզման հիմնախնդիրները» աշխատաժողովի ժամանակ նշեց Լեռնամետալուրգիայի և քիմիական տեխնոլոգիաների ինստիտուտի տնօրեն, տեխնիկական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր Արմեն Հովհաննիսյանը:
Նա նկատեց, որ այդ 160 հազար տոննայի 25 տոկոսը (40 հազար տոննա) կպահանջվի միայն էլեկտրական մեքենաների մարտկոցներ ստեղծելու համար. «2050 թվականին լիթիումի ամբողջական պահանջը կհասնի մինչեւ 5 մլն տոննայի: Նման թռիչքաձեւ աճը պայմանավորված կլինի էլեկտրամոբիլների կանխատեսվող կտրուկ աճով:
Պահանջարկին զուգընթաց աճում են նաեւ գները. Եթե 2021 թվականի դրությամբ մեկ տոննա մարտկոցային որակի լիթիումի կարբոնատը արժեցել է 5200 դոլար, 2022-ին հասել է մինչեւ 70 հազար դոլարի, հետո նվազում է տեղի ունեցել եւ հիմա մոտավորապես 20 հազար դոլար է: Սակայն լիթիումի պահանջարկի աճից կարելի է կանխատեսել, որ մոտ ապագայում նրա գինը նորից կարող է աճել»,-ասաց նա:
Արմեն Հովհաննիսյանն ընդգծեց, որ ընդհանրապես կրիտիկական մետաղների պաշարների եւ դրանց օգտագործման ծավալների անհամապատասխանությունը այսօր աշխարհում զգալի անհանգստություն է առաջացնում նույնիսկ պետական մակարդակներում. «Համաշխարհային հանրությունն այս մետաղների պահանջարկը բավարարելու համար փորձում է գտնել դրանց նոր աղբյուրներ:
Հաշվի առնելով Հայաստանի հանքային ջրերում լիթիումի պաշարների որոշակի պաշարների մասին հասանելի տեղեկատվությունը, դրանց ճշգրտման, նոր ուսումնասիրությունների անցկացման անհրաժեշտությունը, ողջունում եմ այս աշխատաժողովը»,-ասաց նա:
