Հռոմում կայացած ըմբշամարտի Մ20 տարեկանների Եվրոպայի առաջնությունում իրեն լավագույն կողմերով դրսևորեց և տպավորիչ հաղթանակներ տոնելով աշխարհամասի ուժեղագույնի կոչումը նվաճեց 125 կգ քաշային, ազատոճային Լյովա Գևորգյանը։
Անկախի հետ զրույցում նորընծա չեմպիոնը կիսվում է տպավորություններով՝ խոսելով հաղթանակի հասնելու իր գրավականի և ազգի պատիվը մշտապես բարձր պահելու կարևորության մասին։
-Շնորհավորում ենք, ոսկե մեդալ նվաճելու և պատվո հարթակի առաջին աստիճանին կանգնելու կապակցությամբ։ Ինչպե՞ս էիք նախապատրաստվել առաջնությանը։
-Շնորհակալ եմ։ Առաջնությանը պատրաստվել էինք մեծ պատասխանատվությամբ, անցկացնելով ուսումնամարզական հավաքներ թե' Հայաստանում, թե' արտերկրում։ Սակայն, պետք է նշեմ, որ այս հաղթանակները, մեր երկար տարիների քրտնաջան աշխատանքի արդյունքն են։
Շեշտը մշտապես դնում ենք հաղթանակի հասնելու նպատակի վրա, որն էլ իր հերթին պահանջում է լինել լավ հոգեբանական և ֆիզիկական պատրաստվածության վիճակում։
Մրցավայր էինք մեկնել հաղթանակի հասնելու տրամադրվածությամբ, որն էլ մեզ հաջողվեց․ նույն տրամադրվածությամբ էլ մյուս մրցաշարերին ենք գնալու։
-Անցկացրած բոլոր գոտեմարտերում փայլեցիք, եզրափակչում13:2 հաշվով հաղթեցիք Վրաստանի ներկայացուցչին․ Ձեր ելույթների, մրցակիցների մասին ի՞նչ կասեք։
-Առաջնությունը լավ էր կազմակերպված։ Անցկացրել եմ 3 գոտեմարտ լեհ, թուրք և վրացի ըմբիշների հետ, որոնք նույնպես լավ էին պատրաստվել։ Կառանձնացնեմ թուրք ըմբիշի հետ գոտեմարտս, որի հետ մրցելիս դժվար հաղթանակ տարա 5։2 հաշվով։
-Ի՞նչ տվեց Ձեզ այս հաղթանակը։ Ի՞նչ է հարկավոր սպորտում հաջողության հասնելու համար։
-Երբ մրցագորգ եմ դուրս գալիս, ինձ համար կարևորը իմ նպատակն է՝ եռագույնս վերևում տեսնեն, իսկ օրհներգս բոլորի ականջներում լսվի։ Դա իմ նպատակն է, որի համար պայքարում եմ` քրտնաջան աշխատելով ինձ վրա։
Սպորտում, ամենակարևորը, աշխատասիրությունն է և նպատակին հասնելու համար ճակատագրի հետ կռիվ տալու կարողությունը։ Ես իմ հաղթանակներին այդպես եմ հասել և շարունակելու եմ ավելիին հասնել՝ հայրենիքիս ու ազգիս հպարտությունը դառնալու համար։ Իմ այսօրվա հաղթանակների հիմքը նախորդ պարտություններս են, որոնք ինձ ավելի ուժեղ են դարձնում, ինձ ավելի են մղում հաղթանակի։
-Ի՞նչ եք զգում, երբ այս դժվար ժամանակահատվածում միջազգային ասպարեզում ներկայացնում եք Հայաստանը, երբ հաղթում եք և վեր է խոյանում հայոց եռագույնը։
-Երբ պատվո հարթակին ես կանգնում, երբ դրոշդ ամենավերևում է ու օրհներգդ է հնչում, այդ ժամանակ ես գիտակցում, որ «ԴՈՒ ԴԱ ԱՐԵՑԻՐ», ուսերիդ դրված պատասխանատվությունը կատարեցիր։ Այդ պահին սիրտդ արագ է աշխատում, քանի որ զգում ես, որ մյուս կողմում քեզնով ու հաղթանակովդ հպարտանում են, որուրախության ու հպարտության առիթ ես տվել հարազատներիդ ու ազգիդ, ինչը լավագույն զգացողությունն է օտար երկրում հաղթանակներ գրանցելիս։
-Առաջիկա ծրագրերից կխոսե՞ք
-Օգոստոսին աշխարհի առաջնությունն է տեղի ունենալու․ ուսումնամարզական հավաքների ենք պատրաստվում։ Պետք է աշխատենք մեր թերությունների վրա։ Աստված առաջ, որ շարունակենք նույն ձև հաղթանակներ կերտելով, հայ ազգի համար հպարտության առիթներ ստեղծելով, պատվով, գլուխներս բարձր վերադառնալ հայրենիք։
