ՀԱՊԿ-ի մասով։ Մենք նորից ու նորից քննարկում ենք անկարևոր բաները․ ո՞ր կետով դիմեց, որով չդիմեց ևն։ Չէ, իրականում այս ֆորմալություններն, իհարկե, իրենց կարևորությունն ունեն, բայց դրանք երկրորդական են։ Բացատրեմ, թե ինչ նկատի ունեմ։
Քո խնդիրներին միջազգային ՑԱՆԿԱՑԱԾ ռեակցիա, եթե այդ ռեակցիան պայմանավորված չէ տվյալ երկրի/կազմակերպության սեփական շահով, արդյունք է ՆԱԽԱՊԵՍ քո կողմից տարված համապատասխան աշխատանքի ու ՆԱԽԱՊԵՍ ձեռք բերված համաձայնությունների։ Այն, որ Հայաստանը ՀԱՊԿ դիմում է անշառ հոդվածով, միայն ցույց է տալիս, որ այդպիսի աշխատանք չի տարվել։
Իսկ այդպիսի աշխատանքի տարված լինելու պարագայում նույնիսկ կարիք էլ չէր լինի պաշտոնապես դիմել․ էլ չասեմ մանրադիտակով նայել, թե դիմումում որ հոդվածի համարն է․ 2՞, թե՞ 4։
Ճիշտ այնպես, ինչպես 2020-ի սեպտեմբերի սկզբին ՀԱՊԿ-ը չսպասելով Հայաստանի դիմումին, առաջարկել էր Հայաստանում գալիք պատերազմի սցենարով շտապ զորավարժություն անել։ Ո՞նց էր այդպես ստացվել, հո դա ուրիշ ՀԱՊԿ չէ՞ր։ Շատ պարզ, 2018-ից առաջ նախորդ իշխանությունները համապատասխան աշխատանք տարել էին ու դա այդ աշխատանքի իներցիան էր ընդամենը։
Սակայն, կրկնում եմ, Նիկոլի իշխանությունը ՈՉ ՄԻ աշխատանք նախապես չի արել ՀԱՊԿ-ից մեզ պետքական ռեակցիա ստանալու համար (ինչ էլ արվել է, հակառակն է արվել) ու այս պայմաններում ի՞նչ կարող էր խեղճ Նիկոլը։ Մեծ աղմուկով հայտարարել, թե դիմում ես ՀԱՊԿ ու դիմումում փոքր տառերով գրել, թե․ «մե խորհուրդ կտա՞ք մեզի»։ Հա, կտան, բա ոնց, ինչը ինչը, բայց խորհուրդ տալ էդ բոլորն են պատրաստ․ իրանք կնախընտրեն փողով, բայց լավ, էս անգամ ձրի էլ կտան որպես հայերին լավություն։ Հենա, ղազախներն արդեն տվել են։
Կարծում եմ՝ ավելորդ չի նորից հիշեցնել, որ Հայաստանի շահերն առաջ տանելու հարցում ԱԳՆ-յի ու Նիկոլի այսպիսի անգործությունը բնավ նրանց ապիկարության կամ հիմարության հետևանք չէ։ Դա իրենց քաղաքական գիծն է, այսինքն՝ արվել է գիտակցաբար ու նպատակային։
Հ․Գ․
Ի դեպ, մեր բարեկամ Ֆրանսիայի և մեր բարեկամ Իրանի արձագանքներում էլ, բնականաբար, ալֆա-Նիկոլն ու օմեգա-Արարատը որևէ ամակ չունեն։ Պարզապես առաջինը լուրջ թեմաներ ունի Թուրքիայի հետ, իսկ երկրորդը՝ և Թուրքիայի հետ, և նաև ախորժակ ունի Հայաստանի ու Ադրբեջանի նկատմամբ։
