Եվ այսպես, դավաճանների կողմից հրահանգված, հայրենիքի համար զոհվածների ծնողներին բթամիտ-ստրուկ ոստիկան կոչեցյալների հողմից բռնության ենթարկելուց հետո․․․ոչինչ տեղի չունեցավ։ Հիշեցի տարիներ առաջ Հունաստանում մի երիտասարդի ոստիկանության կողմից սպանությունից հետո, ինչ տեղի ունեցավ։ Ողջ Աթենքը ոտքի կանգնեց և այո՛ , ոչ սահմանադրական ճանապարհով ջարդուփշուր արեց ողջ քաղաքը։ Մի քանի տարի առաջ ԱՄՆ-ում ոստիկանը սպանեց մի սևամորթի։ Եվ ողջ քաղաքը, նահանգը ոտքի կանգնեցին և ջախջախեցին ամեն ինչ։ Նույնը կկատարվի ցանկացած երկրում, որտեղ ապրում է թեկուզ չնչին արժանապատվություն ունեցող ժողովուրդ։ Ամոթ բոլորիս՝ լացակումած ընդդիմությանը, որ կոչ չարեց ոտքի կանգնելու և ոչնչացնելու դավաճաններին, մտավորական կոչեցյալներին, որոնք տաքուկ-տաքուկ հարմարվել և սսկվել են, իրենց քաղհասարակություն կոչող ողորմելիներին, որոնք ըստ էության արդարացնում են դավաճաններին, համագործակցելով նրանց հետ և իհարկե նաև ինձ՝ անզորության համար։
Իսկ աժբ կոչվող դավաճանների խառնամբոխը, փոխանակ թիկունք կանգնելու զոհվածների հարազատներին, հակառակը՝ իրենց «հերոսությամբ» աջակցում են դավաճաններին։ Իհարկե, կեղծ հերոսական կեցվածքի ետևում, թաքնված են բանակից իրենց տղաներին թռցրած , օտարի դրոշին երկրպագող ողորմելիներ։
Այսպիսով արձանագրենք՝ մենք բոլորս պատասխանատու ենք պարտության, հայրենիքի կորստի համար։ Մենք իրավունք չունենք պետություն ունենալու։
