ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը կարծում է, որ ստեղծված իրավիճակից դուրս գալու առաջին քայլը հանրային կոնսոլիդացիան է։
«Կոնսոլիդացիան աբստրակտ չի լինում, սովորաբար լինում է բարձր նպատակների հասնելու համար։ Հիմա ի՞նչ մտքեր են հնչեցնում՝ միավորվենք, որ օգնենք ծանր որոշում կայացնելու համար։ Կոնսոլիդացիան իրականացնում են ժողովրդին հաղթանակի մղելու համար, կապիտուլյացիայի համար կոնսոլիդացիայի կարիք չկա, կապիտուլյացիայի համար հակառակը՝ դեկոնսոլիդացիա է պետք։ Այս պարզ ճշմարտություններն իրար խառնելը, չեմ հասկանում, չգիտակցելո՞վ է արվում, թե՞ նպատակային։ Կապիտուլյացիան դեգրադացիա է առաջացնում և անզորության զգացում։ Սա է միգուցե պետք այն մարդկանց, որոնք կոչ են անում հանրային կոնսոլիդացա անել կապիտուլյացիայի համար»։
Ըստ նրա՝ հնչում է նաև թեզ իշխանության շուրջ միավորվելու։
«Խնդիրը լուծելու համար առաջին հերթին պետք է ախտորոշես այդ խնդրի պրոբլեմը և չեզոքացնես այդ պրոբլեմը։ Հիմա մեզ ասում են՝ միավորվենք պրոբլեմի շուրջ։ Մեր նպատակը ո՞րն է՝ փրկել Հայաստա՞նը, թե՞ փրկել Հայաստանի պրոբլեմը։ Բժշկության մեջ եթե կա ուռուցք, հեռացնում են։ Եթե ուզում ենք հանրային կոնսոլիդացիա, ապա պետք է այդ կոնսոլիդացիան ունենանք բարձր, դժվար հասանելի, ժողովրդից կամք պահանջող նպատակների համար։ Սրա համար իհարկե պետք է կոնսոլիդացիա»։
Ըստ երկրորդ նախագահի՝ այդ համատեքստում իշխանափոխությունն իմպերատիվ պահանջ է։
«Իշխանափոխությունը խորհրդարանական երկրում կարող է լինել ամբողջական կամ մասնակի։ Օրինակ, եթե խորհրդարանն ընտրում է մեկ այլ վարչապետ, իրականում դա մասնակի իշխանափոխություն է, քանի որ վերահսկիչ փաթեթը մնում է այդ քաղաքական թիմի մոտ։ Սա այն հարցն է, որը քննարկելիք թեմա կարող է լինել քաղաքական դաշտում։ Մի բան ակնհայտ է՝ մենք չենք կարող բուժվել այն միջավայրում, որը մեզ հիվանդացրել է, այդ միջավայրը մենք պետք է փոխենք»,- կարծում է Քոչարյանը։
