Մոնղոլիան Ստամբուլին կապող ճանապարհի վրա մի կետ կա, որը թույլ չի տալիս Արևմուտքին ավարտին հասցնել այդ ուղին և այդ կետը Հայաստանն է՝ աշխարհասփյուռ հայության հայրենիքը:Այս մասին Ankakh.com-ի հետ զրույցում ասաց ANA-ի հիմնադիր և ղեկավար Դոնալդ Վիլսոն Բուշը, ով ամերիկացի քաղաքական հարցերով խորհրդատու է և հիմնել է ANA-ն՝ Հայկական ազգային ասոցացիան:
Պուտինի թուլացումն էր պատճառը, որ ԵՎրամիությունը նախաձեռնեց Պրահայում քառակողմ հանդիպումը ու որի ընթացքում պայմանավորվածություններ ձեռք բերվեցին:
Վիլսոնը նշում է, որ թուրք-ադրբեջանական տանդեմի կողմից արդեն Հայաստանի Հանրապետության սուվերեն տարածք ներխուժելուց ու հսկայական հատվածներ բռնազավթելուց հետո է, որ Միացյալ Նահանգները սկսեցին գործել ու կազմակերպեցին Պրահայի հանդիպումը:
Պրահայում համաձայնություն ձեռքբերվեց այն մասին, որ Եվրամիության դիտորդներ կտեղակայվեն Սյունիքի ողջ երկայնքով, ինչից հետո միայն Լավրովը հայտարարում է, որ իրենք դիտարկում են ՀՀ դիտորդներ ուղրակելու հարցը:
«Նիկոլ Փաշինյանը դեռևս պահում է բալանսը, տատանվում է, չի հասկանում, թե որ ուղղությամբ պետք է գնալ: Նիկոլ Փաշինյանը ստացել է ընտրողների մեծամասնության ձայները և հենց նա է որոշելու, թե որ ուղղությամբ է գնալու Հայաստանը՝ անկախ այն համնագամանքից, թե ինչպես եք նրան վերաբերում»,-ասաց Վիլսոն-Բուշը:
Վերջինս կարևորում է աշխարհասյփուռ հայությոյան միավորումն ու ներուժի օգտագործումը՝ լինի դա Վենեսուլեայում, Ավստրալիայում, Մոսկվայում, թե Լոնդոնում:
Վիլսոն-Բուշը նշում է, որ ստեղծված իրավաճիկաում հայկական կողմը պետք է սկսի ճիշտ օգտագործել հնարավորություններն ու օգտագործել Սփյուռքի ներուժը:Նախևառաջ, նա նշում է, որ պետք է զբաղվել լոբբինգով և համապատասխան գումար ծախսելով հասնել արդյունքի՝ Հայաստանին և Արցախին օգնելու համար: Բուշը մեկ օրինակ է բերում՝ Հայաստանի թշնամի Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիրևը տարեկան 27 միլիոն ԱՄՆ դոլար է ծախսում՝ Վաշինգտոնում պրոադրբեջանական լոբբինգի համար: Երկրորդ գործիքը, որը պետք է օգտագործել՝ քաղաքական քարոզչությունն է:Դրա համար պետք է փող ծախսել ու ֆինանսավորել կոնկրետ քաղաքական գործիչների ընտրապայքարը, որպեսզի ընտրվելուց հետո նրանք կարողանան Միացյալ Նահանգների քաղաքական իրենց հնարավորությունների շրջանակում աշխատել հօգուտ Հայաստանի և Արցախի: Բուշը շեշտում է, որ հրեաներն օրինակ այս գործիքները կիրառել են սերնդեսերունդ, իսկ Ադրբեջանը սկսեց կիրառել այս գործիքը հանմաշխարհային շուկայում մեծ ճգնաժամերից անմիջապես հետո՝ 2005 - 2009 թվականներին:
Վիլսոն Բուշը նկատում է նաև, որ արդբեջանցիներն այդպիսով կապեր ու հարաբերություններ են ստեղծել Դոնալդ Թրամփի, Բարաք Օբամայի ու Քլինթոնների հետ: Ու հենց այս կապերի միջոցով, համապատասխան դաշտ բացելով, Ալիևը կարողացավ նախաձեռնել 2020 թվականի պատերազմը՝ ընդդեմ Արցախի և Հայաստանի:
Իշխանություն ու ազդեցություն գնելու համար անհրաժեշտ է փող ունենալ, իսկ փողի աղբյուրը կարող է լինել հավաքական Սփյուռքը:
Հայերի միավորված չլինելն ու մոբիլիզացված չլինելը խնդիր է, որը պետք է լուծել… Վիլսոն-Բուշը շեշտում է, որ Հայաստանում ծնված և Միացյալ Նահանգներում մեծացած երիտասարդ ու հաջողակ պրոֆեսիոնալների հետ աշխատանք է տանում՝ նույն միավորումը աշխարհի մյուս մասերում ստեղծելու համար:
