Սոչիի հանդիպումը մեկ անգամ ևս ցույց տվեց, որ խաղաղություն թիվ մեկ թշնամին թուրք-ադրբեջանական տանդեմն է՝ Ալիևի կերպարով։ Ուղղակի Ալիևը, հաղթողի իր կարգավիճակն ու պրոֆեսիոնալ դիվանագետի հմտություններն օգտագործելով, կարողանում է միջազգային կառույցներին ու դաշնակիցներին ներկայանալ որպես խաղաղության աղավնի։
Նոյեմբերի 9-ի կապիտուլյացիայի պայմանագիրը շարունակական ընթացք և կործանարար հետևանքներ կշարունակի ունենալ, քանի դեռ կապիտուլյացիա ստորագրողն իր քաղաքական ու դիվանագիտական բացառիկ տգիտությամբ շարունակելու է «պաշտպանել» մեր պետության շահերը։ Միջազգային պրակտիկայում հայտնի չէ նման դեպք, որ խայտառակ պարտության հեղինակը շարունակի բանակցել քաղաքականապես, դիվանագիտորեն, բարոյապես, ինչու ոչ՝ նաև տղամարդկայնորեն իրեն ոչնչացրած թշնամու հետ և դրական որևէ ակնկալիք ունենալ։ Բոլորիս համար հասկանալի է, որ օր առաջ պետք է փոխել բանակցողին։ Իսկ իշխանատենչ հրեշին հեռացնելու միակ ճանապարհը պարտադրելն է՝ համազգային ընդվզումը։
Նրա գոյությունը մեր պետության նկատնամբ կապիտուլյացիայի հաղթարշավի գլխավոր նախապայմանն է
