Թերթում ենք պատմության էջերը
Վերջերս վերընթերցում էի Վահրամ Ալազանի ՛՛Հուշեր՛՛-ը (Երևան, 1967թ.), որտեղ էլ կարդացի, որ 1932թ. Նոյեմբերին կայացել է Ձորա ՀԷԿ-ի հանդիսավոր բացումը, որին բազմաթիվ հյուրերի թվում մասնակցել են արևմտահայ բանաստեղծ Արշակ Չոպանյանը և գրող-ժուռնալիստ Լևոն Կյուշկերտանը, ովքեր բանվորների հետ թև-թևի տված ուրախ պարել են։
…Հետաքրքրվեցի, տեղեկատվական նյութերի պակաս չեղավ։ Հոբելյանական տարվա առթիվ ուզում եմ ընթերցողին հիշեցնել, որ ՀԷԿ-ը սկսել է գործել 22320 ԿՎտ հզորությամբ։ Մինչև 2011թ այն դասվել է միջին հզորությամբ ՀԷԿ-երի շարքը։ ՀԷԿ-ի կառուցումը տևել է հինգ տարի։ Վերջին՝ երրորդ ագրեգատը կառուցվել է 1949թ.։ Ջուրը գետի վրա կառուցված ամբարտակից դեպի կայան է հոսում թունելի միջոցով, որի տրամագիծը 1300 մմ է։ ՀԷԿ-ի տուրբինը հարմարեցված է ջրի տարբեր հոսանքների և ճնշման պայմաններին։ Դրանից էլ կախված է արտադրված էներգիայի քանակը։ Տուրբինին միացված է երեք գեներատոր։ Հետաքրքրասերների համար ավելացնեմ, որ ՀԷԿ-ը 2013թ. արտադրել է 76210140 ԿՎտ/ժ էլեկտրաէներգիա։
Կարծում եմ տեղին է շնորհավորել ՀԷԿ-ի ներկայիս աշխատողներին և հիշել բոլոր նախկին աշխատակիցներին։ Ես դեռ մանկությունից գիտեմ, որ ՀԷԿ-ի շինարարությանը մասնակցել են իմ շատ համագյուղացիներ, որոնց թվում ճանաչված մանկավարժ, էլեկտրոինժեներ, իր ազնիվ կերպարով շնողցիներիս հուշերում դեռ ապրող Աղասի Շաքարի Ղորխմազյանը (1902թ., Շնող – 1970թ., Երևան)
Վաղարշակ ՂՈՐԽՄԱԶՅԱՆ
