Նախկին իշխանության ներկայացուցիչներից ու նրանց կողմնակիցներից ժամանակ առ ժամանակ լսում եմ մուննաթախառն հարց, թե․ «ախպեր, մե՞զ խի եք դիմում»։ Սա, որ մի քիչ մտածենք, բավականին տարօրինակ հարց ա, որովհետև հարգելիներս, եթե ձեզ դիմում են, ապա դա ձեր համար 2 լավ նորություն է պարունակում․
1․ դիմողը համարում է, որ դուք որպես քաղաքական միավոր ավելի շատ ողջ եք, քան մեռած;
2․ դիմողը ձեր մասին ահագին բարձր կարծիք ունի։
Ու, այնուամենայնիվ, պետք չի կարծել, թե․ «մե՞զ խի եք դիմում» հարցը պատասխան չունի։ Իհարկե, ունի։ Էնպես է ստացվել, որ դուք հայ ժողովրդի ազգային-քաղաքական էլիտան եք։ Միգուցե դա դուք չէիք ուզում, բայց էդ ձեր ցանկության մասին 10, 20, 30 տարի առաջ պիտի տեղեկացնեիք ու գնայիք հող մշակելու։
Չեք հրաժարվել, բայց էլիտայի մեջ լինելը ոչ միայն, ըստ սահմանման, ենթադրում է ռեսուրսներին հասանելիություն (доступ), այլև իր հետ բերում է պարտականություններ։ Եթե կուզեք՝ դասակարգային պարտականություններ։ Մի կողմ, որ նախկինում այդ պարտականությունները հաճախ թերակատարվել են, ինչն էլ, ի թիվս այլ հանգամանքների, 2018-ին բերեց մեր պետության զավթմանը։ Բայց անցյալն անցյալ է, իսկ ներկայի դասակարգային պարտականությունները չեն չեղարկվում։
Էնպես որ, երբ հայ ժողովրդի առավել կազմակերպված ու քաղաքականապես ակտիվ զանգվածը ձե՛ր դիմաց է պահանջներ դնում ու ձեզնից է՛ սպռոս անում, նա ճի՛շտ հասցեով է դիմում։ Դո՛ւք եք պարտավոր երկրի ներսում կազմակերպել ազատագրական պայքարի անհրաժեշտ ինստիտուտներ ու ցանցեր; առաջարկել նորացված ծրագրեր ու գաղափարներ; կառուցել հայ ժողովրդի խաբված, ապակողմնորոշված ու հուսահատված հատվածների հետ արդյունավետ կոմունիկացիա; մարդկային ռեսուրս կուտակել և սովորել ու սովորեցնել պայքարել։
Եթե այս ամենը չեք անելու, ավելի լավ է մարդա մի ձեռնաշղթա հագեք ու մի անգամից գնացեք հանձնվեք ադրբեջանցիներին․ մեկ է, սենց թե նենց Նիկոլը բոլորիդ հանձնելու է, սենց գոնե ժամանակ կխնայվի։ Մենք էլ ձեռքներիս կունենանք դատաբժշկի տված տեղեկանք, որ ֆսյո, մեր ազգային-քաղաքական էլիտան էլ չկա․ մի քանի օր սուգ կպահենք ու կփորձենք մարդա մեր գլխի ճարը տենալ։
Էս ասածս, ի դեպ, որ Նիկոլն ու ադրբեջանցիները համատեղ ձեզ ոչնչացնելու են, գեղարվեստական չափազանցություն չէ․ սեփական դասակարգային առաքելությունը մոռացած էլիտաները անխուսափելիորեն ոչնչանում են ոչ միայն որպես դասակարգ, այլև ֆիզիկապես ու ամբողջ տունուտեղով․ տես՝ ֆրանսիական ու բոլշևիկյան հեղափոխությունները ծնած պատճառներն ու հետևանքները։
