Այն ինչ արեց այսօր իշխանությունը տեղեկատվական ինտերվենցիա էր` բանակում տեղի ունեցած ողբերգության քաղաքական ու բարոյական պատասխանատվությունից խուսափելու կամ այն այլ անձանց ուսերին դնելու համար։
Ներկա տեղեկատվական դարում, հատկապես մեր արագ փոփոխվող ու մարտահրավերով լի տարածաշրջանում, կարեւորը դեպքից հետո առաջին երկու օրը տեղեկատվական նախաձեռնությանը տիրապետելն է, հետո... Հետո թեման ու օրակարգերը կփոխվեն, մի քանիսին կպատժեն ձեւի համար ու, ամենակարեւորը, հետեւություններ չեն արվի, ինչպես չեն արվել Սուրմալու շուկայում պայթյունից հետո։ Լիքը պոտենցիալ "Սուրմալուներ" կան մեր երկրում, ուղղակի դրանց մասին չգիտենք, Աստված տա չիմանանք էլ
Վստահ եմ, կարող ենք պտտվել Հայաստանով ու կտեսնենք, որ Ազատ գյուղում տեղակայված կեցարանը միակը չէ, տասնյակ ու ավելի անմխիթար վիճակում գտնվող կեցարաններ կան։ Դրանցում ոչ միայն հակահրդեհային կանոններ, այլեւ կյանքի համար տարրական պայմաններ չեն ապահովված։
Քանի դեռ Հայաստանում մարդն արժեք չէ, նման դեպքերը, ցավոք, կրկնվելու են։
Քանի դեռ Հայաստանում առաջնահերթությունների տոտալ բառդակ է, երբ բանակը միջոցների կարիք ունի, զինվորը պահվում է նման անմխիթար պայմաններում, իսկ նույն ժամանակ միլիարդների հասնող պարգեւավճարներ են շռայլվում ու տոնակատարությունների վրա միլիարդներ ծախսվում, նման դեպքերը, ցավոք, կրկնվելու են։
Պաշտոնյաները հաճախ տեխնոլոգիապես հագեցած բանակ չունենալը բացատրում են դրա թանկությամբ, իսկ զինվորի կյանքը, երեւի, էժանագին մի բան է։
Ու քանի դեռ մենք ունենք մեզ նման էս ամենը հանդուրժող հասարակություն, էս դեպքերը ցավոք կրկնվելու են։
