2016-ի հոկտեմբերի 7-ին Ալիեւի հայտարարությունը վկայում էր նրա մասին, որ եռանախագահները չեն կիսում Ադրբեջանի դիրքորոշումը եւ նաեւ նրա մասին, որ եռանախագահների մոտեցումները համահունչ են մեր մոտեցումներին: Այս մասին, այսօր՝ մարտի 7-ին, ՀՀ երրորդ նախագահ Սերժ Սարգսյանի մոտեցումները մեկ ժողովածուի շրջանակներում ներկայացնող՝ «Բանակցային առաջնագծում» գրքի շնորհանդեսի ժամանակ նշեց ԱԳ նախկին նախարար Էդվարդ Նալբանդյանը:
Հիշեցնենք, որ այդ հայտարարության մեջ Ալիեւը նշել էր, որ փակ դռների հետեւում միջազգային միջնորդներն իրեն ստիպում են ճանաչել ԼՂ անկախությունը:
«Ինչպես հասանք այդ հանգրվանին, դա պարզ կդառնա, եթե նայենք, թե ինչպես էին զարգանում բանակցությունները: Մոտ մեկ տարի Ադրբեջանը հրաժարվում էր բանակցել Մադրիդում 2007-ի նոյեմբերին եռանախագահող երկրների կողմից ներկայացված առաջարկությունների հիման վրա: Միայն 2008-ի նոյեմբերին Մայդորֆում կայացած գագաթնաժողովին Ադրբեջանը ստիպված էր ընդունել մադրիդյան փաստաթուղթը որպես բանակցությունների հիմք: 2008-2011 թթ բանակցությունների արդյունքում մոտ 3 տասնյակ փոփոխություն կատարվեց մադրիդյան փաստաթղթում, որոնք համահունչ էին մեր մոտեցումներին: 2011-ի հունիսին կազայան գագաթնաժողովին ընդառաջ ՄԱԿ-ի եւ Ֆրանսիայի նխագահները ողջունելով ՌԴ նախագահի միջնորդական ջանքերը, կոչ արեցին կողմերին համաձայնել Մադրիդյան փաստաթղթին: Հակառակ ակնկալիքներին, ադրբեջանական կողմը մերժեց, սակայն բանակցությունները փակուղի չմտան: Ավելի շուտ Ադրբեջանն էր իրեն առավել փակուղի մտցնում: Ինտենսիվ բանակցությունները շարունակվեցին, եռանագահող երկրները շեշտում էին, որ ԼՂ կարգավիճակը պետք է որոշվի Արցախի ժողովրդի ազատ կամարտահայտության միջոցով, որը պետք է ունենա միջազգային իրավական պարտադիր ուժ: Նաեւ ընդգծում էին կարգավորման հիմնարար սկզբունքների համաձայնեցման կարեւորությունը»,-ասաց Նալբանդյանը:
Նրա խոսքով, 2014-2015 թվականներին եռանախագահող երկրների եւ հատկապես ՌԴ ԱԳ նախարարի կողմից տարբեր գաղափարներ առաջարկվեցին՝ միտված փոխընդունելի լուծումներ գտնելուն, որոնք շատ չէին տարբերվում մադիրիդյան փաստաթղթի տարրերից: Սակայն ադրբեջանական կողմը մերժեց բոլոր այդ գաղափարները, իսկ 2016-ի սկզբին Բաքուն ընդհանրապես հրաժարվեց հանդիպումներ ունենալ եռանախագահների հետ:
Ձախողվելով բանակցություններում ադրբեջանական կողմը ագրեսիա սանձազերծեծ Ղարաբաղի դեմ՝ փորձելով իր մոտեցումները ուժի միջոցով պարտադրել, սակայն նորից ձախողվեց:
Այսպիսով Բաքուն չհասավ ոչ իր ռազմական, ոչ դիվանագիտական նպատակներին: Դրա վատ վկայությունն էին Վիեննայի եւ Սանկտ Պետերբուրգի գագաթնաժողովները եւ դրանց հաջորդած Ֆրանսիայի, ԱՄՆ-ի եւ ՌԴ-ի ԱԳ նախարարների հայտարարությունները 2016-ի դեկտեմբերին Համբուրգում եւ 2017-ի դեկտեմբերին Վիեննայում:
Այս ամենը նախագահ Սարգսյանի նախագահությամբ մեր դիվանագիտության ձեռքբերումների մասին էին խոսում: Նաեւ Ադրբեջանի այս ձախողումները պատճառ դարձան 2016-ի հոկտեմբերի 7-ի Ալիեւի հայտարարության»,-ընդգծեց ԱԳ նախկին նախարարը:
