«4-րդ իշխանության» անանուն հեղինակը փաստերի բացահայտ խեղաթյուրմամբ/կեղծմամբ հոդված է հրապարակել վերջին գրառմանս վերաբերյալ՝ 
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=6440708382615553&id=100000293654191&mibextid=l066kq
միաժամանակ բողոքելով տարբեր «լայքերիս» տեղաբաշխումից:
Մասնավորապես նշել է,թե
«…2020թ. Ջուլֆալակյանը դուրս եկավ խմբակցությունից կամ պատգամավորական մանդատը վայր դրեց...»:
Դատելով արտահայտած մտքից, հեղինակը թեմայի վերաբերյալ տարրական գիտելիք իսկ չունի, կամ էլ մտածված մանիպուլացնում է. «դուրս եկավ խմբակցությունից կամ պատգամավորական մանդատը վայր դրեց» երկու բացարձակ տարբեր գործընթացներ են:
Պետք էր կողմնորոշվել, վերջը ո՞ր տարբերակն է եղել՝ ընդամենը կարդալով և շարադրելով դեպքերի ընթացքը:
Թերթին կառաջարկեմ այնպիսի աշխատկիցների գործի ընդունել, որ գոնե այս պարզունակ տարբերությունները հասկանան, կարողանան տարբերել «հեղաշրջումը» «հեղափոխությունից» և այլն:
Հաջորդ գռեհիկ խեղաթյուրումը.
«…2018թ հեղափոխությունից հետո քպ ցուցակով խորհրդարան մտավ (անկուսակցան-Ա.Ջ.), 2020-ի պատերազմից հետո փոշմանեց…»:
Պատգամավորական մանդատս ստացել եմ 2019թ հունվարի 9-ին, վայր եմ դրել 2020թ սեպտեմբերի 9-ին՝ պատերազմի բռնկումից 18 օր առաջ
, երբ Հայաստանում իշխող ազգակործան-հակահայկական ուժը պաշտոնապես ուներ 70%-ից բարձր վարկանիշ:
Միակն եմ եղել, ով հստակ նշել է պատճառները(ապացուցելի)
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=3459240927466729&id=842310202493161&mibextid=l066kq
և հրավիրել հակառակ կողմին բաց բանավեճի՝ նրա իսկ ցանկացած եթերում, ինչից խուսափել է տվյալ անձը…
Կարծում եմ, ավելորդ է նշել, թե ինչ «գայթակղիչ» առաջարկներ են արել նման արարքից հետ պահելու համար, որոնք ինչպես տեսնում եք, չեն աշխատել: Նույնը,ցավոք,չենք կարող ասել շատ այլ պաշտոնյաների վերաբերյալ, որոնք ունենալով բացարձակ այլ դիրքորոշում այս աղետալի ուժի վերաբերյալ, ստացան իրենց ցանկալի պաշտոնները և լռեցին:
Մեկ այլ կարևոր խեղաթյուրում էլ գրառումս ընտրովի հատվածներով մեջբերելն է :
Էլ չեմ խոսում անտակտ ձակերպումների մասին՝ «դասդ չես սովորել»-ի ոճով…
Հայաստանում վաղուց նորմալ է դարձել նման անպատասխանատու պահվածքը:
Այսքանից հետո անդրադառնալ հոդվածի մյուս մասին անիմաստ եմ համարում մի քանի պատճառով:
Նախ, լրագրողական տարրական տնային աշխատանքը չարած՝ անհայտ անձը շտապել է գրել փաստորեն ոչինչ չասող հոդվածը՝ փաստերի ակնհայտ կեղծմամբ:
Սա իր հերթին տեղիք է տալիս մտածելու, թե ո՞րն է առաջին նախագահի խոսնակն հանդիսացող թերթի նպատակը՝ մեր երկրի ողբերգական ընթացքի իրական պատճառներն ու սխալները բացահայտե՞լը, թե՞ առաջին նախագահին որպես հայոց քաղաքական դիցարանի բարձրագույն աստվածություն պաշտելը և պատեհ անպատեհ առիթներով կուռքի պաշտամունքը տարածելն ու նրան մաքրագրելը:
Ֆանատիզմն աղետաբեր է:
