Անկախ-ի զրուցակիցն է Արցախի «Վերնատուն» երիտասարդական վերլուծական կենտրոնի հիմնադիր-ղեկավար Արշակ Աբրահամյանը։

-Պարոն Աբրահամյան, այսօր Արցախի պետնախարարը հանդիպման էր հրավիրել Արցախում գործող ՀԿ-ներին։ Դուք մասնակցե՞լ եք այդ հանդիպմանը։

-Ոչ, չենք մասնակցել, քանի որ նպատակահարմար չենք գտնում մասնակցել, նամանավանդ, որ գիտենք, թե ինչ է քննարկվելու։

Մենք երեկ մասնակից ենք եղել Վերածննդի հրապարակում կազմակերպված հանրահավաքին, սակայն այդ ժամանակ կային բաներ, որոնք անընդունելի ենք համարում։ Նախ այդ իրավիճակում անհասկանալի էր, որ Արցախի Հանրապետության նախագահն իր խոսքը չուղղեց իր ժողովրդին, նման օրհասական պահին նրա լռությունն արդարացված չէր։ Բացի այդ, հանրահավաքի ընթացքում կոչեր ուղղվեցին բոլորին, բացի ՀՀ իշխանություններից և ՀՀ վարչապետից, որը փաստացի Արցախը ճանաչում է Ադրբեջանի մաս։ Մեծ հաշվով ուղերձ չհնչեց նաև այսօր Բրյուսելում ընթացող բանակցություններին ընդառաջ, որևէ խոսք չհնչեց՝ ի աջակցություն Արցախի իրավունքները պաշտպանող ՀայաՔվեի գործընթացին։ Այդ ամենը շատ տարօրինակ է և որոշակի հարցեր է առաջացնում։

Բնականաբար ժողովուրդը ոգևորված էր, քանի որ մարդիկ հիմա այնպիսի իրավիճակում են, որ պատրաստ են ցանկացած գործողության դիմել ստեղծված օրհասական իրավիճակից դուրս գալու համար։ Այնուամենայնիվ, շատ վտանգավոր էր, որ այդ պատասխանատու կոչերը չհնչեցին, և նախագահը չխոսեց։ Չմոռանանք նաև նախորդ գիշեր Վիտալի Բալասանյանի ձերբակալությունը։ Այսինքն որոշակի հարցեր կան, որոնց պատասխանները մենք դեռ չունենք, հետևաբար մինչ երեկվա հանրահավաքին գնահատական տալը պետք է սպասենք և տեսնենք, թե իրադարձություններն ինչ ուղղությամբ են զարգանում։

-Ինչո՞ւ հանկարծ Արցախում առաջին պլան եկավ պետնախարարը, որը մինչ այդ որևէ հրապարակային դերակատարում չուներ։ Արդյո՞ք այս ամենն ինչ-որ տեղից ուղղորդվող գործընթաց է։

- Տեսեք, բաց աղբյուրներում էլ  կա այդ ինֆորմացիան, որ «Միջանցքի ապարջափակման ժողովրդական շարժման շտաբը», որը մինչ այս մի քանի ակցիաներ է իրականացրել, նաև հայտարարել, որ շրջափակելու է Ստեփանակերտի օդանավակայանը, որտեղ տեղակայված է ռուս խաղաղապահների ռազմաբազան, օրեր առաջ հանդիպել էր պետնախարարի հետ։ Մենք երեկվա հանրահավաքի ժամանակ տեսանք, որ հիմնական դերակատարներն այդ անձիք են, որոնք պետնախարարի գլխավորությամբ պահանջներ ներկայացրեցին ռուս խաղաղապահներին։ Ի դեպ, մենք երեկ գտնվել ենք Վերածննդի հրապարակում, բայց չենք մասնակցել մյուս գործողություններին։  

-Կարելի՞ է ենթադրել, որ երեկվա հանրահավաքը, որտեղ քննադատության թիրախում հայտնվեցին ռուս խաղաղապահները, բայց ոչ ՀՀ իշխանությունները, ուղղորդվում է հենց ՀՀ իշխանության կողմից։

-Չեմ ցանկանում ժամանակից շուտ ենթադրություններ անել,  դա պարզ կլինի որոշ գործողություններից և քայլերից հետո։ Եթե այսօրվա և հետագա հանրահավաքների ժամանակ էլ հստակ ուղերձներ չհնչեն, քննադատության թիրախը ճիշտ չընտրվի, ապա կարող ենք նման ենթադրություններ անել։

-Անդրադառնանք Արցախում ստեղծված հումանիտար ճգնաժամին։ Դուք այսօր առավոտյան շրջայցեր եք կատարել մի շարք խանութներում։ Ի՞նչ իրավիճակ է տիրում։

-Իրավիճակը ծայրահեղ է, այն արդեն հանգիստ կարելի է անվանել աղետ։ Վերջին 3 օրերին ես պարբերաբար շրջայցեր եմ կատարում խանութներում, և կարող եմ ասել, որ օրերի, նույնիսկ ժամերի տարբերությամբ իրավիճակն է՛լ ավելի է սաստկանում։ Խանութներում մնացել են մազի ներկեր, կծու պղպեղ, քացախ և նման ապրանքներ, այսինքն, այնպիսի բաներ, որոնք առաջին անհրաժեշտության չեն։ Իսկ առաջին անհրաժեշտության ապրանքները գրեթե վերջացել են։ Շատ խանութներում անգամ հաց չկա, քանի որ վառելիքի հետ կապած խնդիր կա։

Մեկ հաց գնելու համար մարդիկ կարող են հասնել քաղաքի մի ծայրից մյուսը։ Մեկ կգ խնձոր գնելու համար պիտի հասնես քաղաքի մեկ այլ հատված, բայց եթե բախտդ բերի, ու այդ խնձորը վերջացած չլինի։ Խանութների ցուցափեղկերը դատարկ են, խանութներ կան, որ արդեն փակվել են, մյուսներն էլ կիսադատարկ կամ դատարկ բաց են պահում՝ այն հույսով, որ պետական որոշ սննդամթերք կբերեն։ Հասարակության մեծ մասն այս ամիսներին հիմնականում սնվել է բրնձով, մակարոնեղենով, հնդկաձավարով, հիմա էլ արդեն ամենափրկիչ կանաչ լոբին է շրջանառության մեջ։ Այս վիճակը նաև տնտեսական հետևանքներ է առաջացնում, խանութների սեփականատերերը չեն կարողանում վճարել աշխատողներին, հարկերը տալ, այսինքն այս ամենը շղթայակա ռեակիցա է առաաջացնում, և վիճակը գնալով վատթարանում է։

-Այսօր Բրյուսելում տեղի ունեցող եռակողմ հանդիպումից ի՞նչ եք սպասում։

-Քանի դեռ հայկական կողմի գլխավոր բանակցողը Նիկոլ Փաշինյանն է, բնականաբար ոչ մի լավ բան չեմ ակնկալում, որովհետև նա և իշխանությունը զավթած իր խմբակը րոպե առաջ ուզում են ձեռքերը լվանալ Արցախից։ Այս հանդիպմանն էլ լինելու է հերթական հակահայկական որոշումը կամ այդ որոշման ներքին համաձայնությունը, որը գուցե չհրապարակվի, Փաշինյանն էլ Ազգային ժողովում կամ կառավարության նիստում լղոզված մի հայտարարություն անի։ Մի խոսքով՝ ոչ մի լավ բան Արցախի համար չենք սպասում այդ հանդիպումից։

Եթե Նիկոլ Փաշինյանը Արցախը հայտարարում է Ադրբեջանի մաս, եթե մեր դիվանագիտական կորպուսը խայտառակ վիճակում է, մեր արտգործնախարարը մինչև նախարար դառնալը նույնիսկ 3 օր չի աշխատել դիվանագիտական կորպուսում, բնականաբար հերթական դիվանագիտական ձախողումն է լինելու, իսկ երբ բանակցությունները մտնում են փակուղի, ապա դրա այլընտրանքը մնում է պատերազմը։