Խոսք ընթերցողի
Իմ վաղեմի բարեկամ,գրող-հրապարակախոս,ուշագարավ վավերագրական ֆիլմերի հեղինակ Հովհաննես Պապիկյանը շարունակում է իր ջերմ հանդիպումները մշակույթի անծայրածիր դաշտում և պարբերաբար ընթերցողի հետ կիսում իր տպավորությունները՝ ժպիտն ու ուրախությունները:Կորստի ու ցավի մասին զգույշ է խոսում,առաջին տեղում միշտ մշակութի նվիրյալների կյանքի լուսավոր կետերն են ու նրանց ապրածը ապագային հանձնելու բարի ցանկությունը: Ահա ընթերցողի սեղանին է «Անավարտ զրույցներ -3»Երևան ,2023թ./ժողովածուն:
Այն բացվում է լրագրային իր պատումներով:Այստեղ հայ-իրանական հարաբերություններից ընթերցողը անցնում է «ընկերության մայրուղով» և հասնում մինչև հեքիաթ կամ բարության շտեմարան:Հետո հեղինակը իր նոթատետրն իր բացում՝Հովհաննես Շիրա,Կարեն Դեմիրճյան,Ֆրունզիկ Մկրչյան,Պետրոս Բեդիրյան,Ջեմմա Անանյան,«Զաքոյի Լենան»,…
«Հուշարձան»խորագրով հրապարոկումները հարգանքի ինքնատիպ տուրք են Համո Սահյանին,Գուրգեն Մահարուն,Մկրտիչ Սարգսյանին,Հրանտ Դինքին,…Հայի տեսակի մասին խոսելիս հաճախ առաջին տեղում են դնում վերաբերմունքը մեզնից հեռացողների հանդեպ: Պապիկյանական ափսոսանքի պրիզմայով նախ հարազատներն են անցնում,հետո ընկերները:Մարգարեի խորհրդով Պապիկյանը վեր է նայումու Արցախյան պատերազմի մասնակից որդուն՝Խաժակին այստեղ է գտնում իր տատ ու պապի և հորեղբոր հետ:Գրքի էջերում հավերժություն հեռացող ընկերները 36-ն են՝Այդին Մորիկյան,Գայանե Բաբայան,Մհեր և Ռազմիկ Դավոյաններ,Աշոտ Հախինյան,Հենրիկ Աբրահամյան,Գուրի Եթերի,Հրաչյա Սարուխան,Մարտին Գիլավյան:
Գրիչ եմ վերցրել հայտնելու նոր գրքի ծննդյան մասին ուրախ լուրը,ոչ թե ամբողջապես գնահատելու նրա սրբացած նասունքների նմանվող էջերը կամ բացահայտել հոգեխույզ նկարներում թաքնված հույզերն ու մտքերը:Համոզված եմ հարգելի ընթերցողոր դա դու կանես իսկխոսքս կնդունես որպես աչքալուսանք:«Բարի գիշերից առաջ» ֆեյսբուքյան շարքով կշարունակես քո մտորումները հեղինակին հետ մինչև լույս առավոտ միշտ սպասելով նրա մտքի և գրչին, որ առկայծումներին՝կրկին գրքիտեսքով:
Ինձ մնաց շնորհակալություն ասել հարգարժան հեղինակին պարտավորեցնող ընծայագրով ինձ հանձնելու համար,ինչն էլ անում եմ ամենայն սիրով և նորին սպասումներով:
Վաղարշակ Ղորխմազյան
