Արցախի Հանրապետության տոնի՝ սեպտեմբերի 2-ի՝ Ազատության հրապարակի հանրահավաքով խտացված կերպով ներկայացվեց այն բոլոր խնդիրներն ու սպասումները, որտ ապրումների մեջ է Արցախի, և ընդհանրապես, ողջ Հայաստանի /Արցախը մեր հայրենիքի, Հայաստանի մասնիկն է/ մտահոգ հայությունը ամիսներ շարունակ։
Վտանգի զգացողությունն ի մի էր բերել հայության գիտակից հատվածին, որ հուրախություն մեզ՝ հոծ էր, պատկառելի էր՝ մարդիկ եկել էին ստանալու իրենց բազմաթիվ հարցերի պատասխանները։ Բնականաբար, բազմահազար ներկաների և բազմահազար, սպասողական բացակաների՝ ամիսներ շարունակ կուտակած հարցերի պատասխանները մեկ անգամից հնարավոր չէր տալ։ Եվ սեպտեմբերի 2-ի հավաքը ուղղակիորեն հաստատեց, որ ժամն է ու ժամանակն է վտանգը խորապես գիտակցող-մտահոգ բոլոր-բոլոր հայերի՝ մեկտեղվելու։
Այս հանրահավաքը, ակնհայտ է՝ իշխանության շրջանակներում տագնապ է առաջացրել։ Իրենց գործած ավերի չափը գիտեն և հասկանում են, որ համայն հայության աչքերը բացվել են․․․
Ինչ խոսք, պատահական չէ, որ Փաշինյանը Երևանի ավագանու ընտրությունների քարոզարշավին ուղղակի մասնակցություն չի ունենում, առնվազն այս փուլում նվազագույնի է հասցված նրա դերակատարումը Երևանի ավագանու ընտրություններում։ Փաստորեն, նա խուսափում է ժողովրդի մեջ դուրս գալուց, խուսափում է Արցախի մասին խոսելուց։
Ընդհանուր առմամբ, իշխող ուժը խուսափում է լիդերի հանդեպ հանրային բացասական վերաբերմունքի հրապարակային դրսևորումներից, այսինքն, այս փուլում աշխատում են կուսակցությունը զերծ պահել նրա բացասական ազդեցությունից։ Ահա այս է պատճառը, որ ընտրություններում վերջինիս մասնակցությունը գրեթե զրոյական է։
Ավելին, իշխանությունն այսօր հեռու է այն մտքից, թե առաջիկա ընտրություններում իրենք կկարողանան մեծամասնություն կազմել։ Այս փաստը ընտրության մասնակից բոլոր ուժերն են դիտարկում, իսկ իշխող ուժը առաջնորդվում է ստանալիք քվեների առումով հնարավորինս խայտառակ չլինելու սկզբունքով։ Ասել է՝ իրենք հեռու են այն մտքից, թե հաղթելու են։
Երևանի ավագանու այս ընտրություններն իր առաջնահերթություններով էապես տարբերվում են նախորդ ընտրություններից, քանի որ այսօր անվտանգային խնդիրներն են դարձել առաջնահերթ, ընտրողների հետ հանդիպումների ընթացքում մարդիկ իրավացիորեն ոչ միայն Երևանի, այլև՝ ողջ Հայաստանի և բնականաբար, արդեն 266 օր շրջափակման մեջ գտնվող Արցախի անվտանգությանը վերաբերող հարցերն են մեջտեղ բերում։ Կարևորվում է թեկնածուների՝ Արցախի, արցախցիների պայքարի և մաքառման հանդեպ վերաբերմունքը, իսկ այս համատեքստում, իշխանության քաղաքապետի թեկնածուն ևս, արդեն որերորդ անգամ խույս է տալիս պատասխանից։
Բնականաբար, ՔՊ առաջնորդն, առավել քան աշխատում է չխոսել Արցախի մասին, քանզի գիտակցում է իր արածի ողջ հրեշավորությունը։
Այս համատեքստում, ի հավելումն, սեպտեմբերի 2-ի՝ Արցախի օրվան նվիրված ոգեշնչող հանրահավաքը, ընդդիմադիր ազգային ուժերին մեկ անգամ ևս շանս է տրվել՝ հանուն Արցախի պայքարի կրակը բորբոքելով, այսինքն, Արցախից սկսելով՝ միասնաբար, հավաքական ուժով այն վերածել հանուն Հայաստանի և ողջ հայության հաղթանակի։
