ՆԱ ՈՒՆԻ ՄԵԿ ՍԿԶԲՈՒՆՔ՝ ՉՈՒՆԵՆԱԼ ՍԿԶԲՈՒՆՔՆԵՐ
Կարդացի, վարչապետ կոչեցյալի խամաճիկ, ՀՀ նախագահ-կնիք, կոչվածի շնորհակալական խոսքն իր տիրոջը։Այս խամաճիկն ասում է, թե 1988թ, մասնակցել է ղարաբաղյան շարժմանը և իր սկզբունքներից, գաղափարներից չի հրաժարվել։Ըստ նրա, ղարաբաղյան շարժման նպատակն էր կանխել Ադրբեջանի կողմից իրականացվող ցեղասպանությունը։
Ստիպված եմ պատասխանել պսևդոնախագահին կետ առ կետ․
Սուտ համար 1-ին․
Հաստատապես եմ պնդում, որ 1988թ․ սկսված ղարաբաղյան շարժմանը նա չի մասնակցել։ Ինչպես շատերը, այնպես էլ նա, 1990թ․, զգալով, որ այլևս վտանգ չկա և շարժումը գնում է դեպի իշխանություն, կողմնորոշվեց և մասնակցեց Երևանի քաղխորհրդի ընտրություններին։ Դառնալով քաղխորհրդի պատգամավոր, նա խաղում էր ընդդիմություն։ Համբարձում Գալստյանի հեռանալուց հետո, նա ընտրվեց որպես ՀՀՇ-ին ընդդիմադիր գործիչ և․․․ արագորեն «քցեց» իրեն ընտրողներին, դառնալով Վանո Սիրադեղյանի խամաճիկը,ջրի գնով․ մերձավորներին սեփականաշնորհելով Երևանի շենքերը , դառնալով այնուհետև Լևոն Տեր-Պետրոսյանի խորհրդականը։
Սուտ համար 2-րդ․
Ղարաբաղյան շարժումն ուներ մեկ նպատակ՝ Արցախի ու Հայաստանի վերամիավորումը, որով էլ պայմանավորված էր արցախահայության փրկությունը։
Այսպիսով, թունդ «սկզբունքային» խամաճիկ-նախագահը շնորհակալություն է հայտնում իր տիրակալից Արցախն ուրանալու համար։
Նա ունի ընդամենը մեկ սկզբունք, այն է՝ սկզբունքներ չունենալը։
