Ղարաբաղի և Հայաստանի միջև շատ մեծ տարբերություն կա, ուստի չեմ կարծում, որ Ռուսաստանն անուշադրության կմատնի Հայաստանի վրա հարձակումը։ Բայց սա իմ կարծիքն է, ես չգիտեմ, թե իրականում ինչ կլինի։ Քո դաշնակցի տարածքի վրա հարձակումն արդեն չափից ավելի է։ Այս մասին APRI Armenia վերլուծական կենտրոնի «2023 APRIL From: Progress in Times in Uncertainity» համաժողովում ասել է Profile ամսագրի գլխավոր խմբագրի տեղակալ Արտեմ Կոբզևը։
Հայկական կողմի դժգոհությունը Ռուսաստանի նկատմամբ արդարացված չէ, և մեղքը Ռուսաստանի վրա բարդելու փորձը նույնպես լիովին արդարացված չէ, կարծում է նա։
Լրագրողի խոսքով՝ ոչ մի տեղ հստակ նշված չի եղել, թե կոնկրետ ինչ պետք է անեն խաղաղապահները, ինչ են նրանց թույլ տալիս։
«Այս հարցին հստակ պատասխան չկա։ Այն հայտարարությունը, թե ռուս խաղաղապահները ինչ-որ բան չեն կատարել, լիովին արդարացված չէ։
ՀԱՊԿ-ի դեմ նույնպես կարող են պահանջներ լինել, և հնարավոր է դուրս գալ, բայց ես տեսնում եմ, թե ինչ խնդիրներ կարող են առաջանալ այս դեպքում, և նույնիսկ ոչ անվտանգության ոլորտում, քանի որ կան երկկողմանի փաստաթղթեր, և դա կարող է դուր չգալ Ռուսաստանի իշխանություններին։ Պուտինը սովոր է երկարաժամկետ խաղալ և չի արձագանքում անմիջական խթաններին: Նա հասկանում է, որ Հայաստանում իշխանությունը կարող է փոխվել, իրավիճակը կարող է փոխվել»,- ընդգծեց Կոբզևը։
Նա հիշեցրեց, որ Հայաստանը չի ճանաչել Ղրիմը, Հարավային Օսիան և Աբխազիան։
Միաժամանակ, նրա գնահատմամբ, Հայաստանում ԵՄ առաքելության ընդլայնումը Ռուսաստանի կոշտ արձագանքի չի հանգեցնի. «Հայաստանի կողմից ֆրանսիական զենքի գնումը մեծ խնդիր չի առաջացնի Ռուսաստանի հետ հարաբերություններում։ Զենքի պայմանագրերը սովորաբար օգնում են երկրներին մերձեցնել միմյանց, բայց դրանք չպետք է չափազանցվեն: Հայաստանի կողմից հարաբերությունների դիվերսիֆիկացումը, իհարկե, ուրախություն չի պատճառում ՌԴ-ին, բայց այն, ինչ տեղի է ունենում, բնական է։ Սակայն պետք է հասկանալ նաև, որ Արևմուտքի և ՆԱՏՕ-ի ներկայացուցիչը տարածաշրջանում Թուրքիան է»,- եզրափակել է Կոբզևը։
