Արցախցի Մարինե Գաբրիելյանի 8 հոգանոց ընտանիքը, որոնցից 3-ը անչափահաս երեխաներ են, օգնության կարիք ունի։
«Փաստինֆոյի» հետ զրույցում կինը պատմեց, որ 44-օրյա պատերազմից հետո երեխաների ու մոր հետ ապաստանել էին Ստեփանակերտում՝ ամուսնու մոր բնակարանում։ Ասում է՝ 2 տուն են կորցրել հիմա ամեն ինչ զրոյից սկսելու ուժ գրեթե չի մնացել։
«Ամուսինս 4 պատերազմ է տեսել, հիմա ծանր հիվանդություն ունի։ Նրա եղբայրն էլ երկրորդ կարգի հաշմանդամ է։ Ստեփանակերտի տունը Շուշիին կպած էր գրեթե ծայրամասում էր, երբ սեպտեմբերի պատերազմը սկսվեց՝ թուրքերը մտել էին թաղամաս, երեխեքը դպրոցում էին, փոքրս մանկապարտեզում էր։
Աղջիկս դասերից հետո պարի խմբակ էր գնացել, դպրոցից դուրս էր եկել, երբ պատերազամը սկսվեց։ Մի քանի ժամ որոնել ենք աղջկաս, մինչև կարողացանք գտնել, հետո իմացանք, որ փողոցում թուրքերի էին տեսել։ Մեր շենքը ռմբակոծվել էր, թուրքերը մտել էին թաղմաս ու բարձրախոսով ասում էին, եթե դուրս չգաք՝ բոլորին կմորթենք։ Հիմա Արարատի Բանավան գյուղում ենք, այստեղ զինվորական զորամաս կա, ամեն անգամ, երբ ուչենիների կրակոցների կամ որևէ այլ ձայն է լսվում՝ երեխաները վախից կուչ են գալիս, մտածոմ են՝ նորից պատերազմ է սկսվել։ Խոստացել էին, որ Կարմիր խաչից հոգեբան կգա, երեխայի հետ կզրուցեն, այդպես էլ ոչ ոք չի եկել», - պատմել է կինը:
Նրա փոխանցմամբ` արդեն գիտեին, որ պիտի դուրս գան Ստեփանակերտից՝ մի օր օդանավակայանում են գիշել, մի օր՝ տատիկ-պապիկի արձանի մոտ։ «Ամեն մեկիս մի հագուստ ենք հասցրել վերցնել, 8 հոգով մի նիվայով հասել ենք Գորիս»։
Կինն ասում է՝ Բանավանում վարձած տունը դատարկ էր, ոչինչ չկար։ Բարի մարդկանց օգնությամբ կարողացել են կենցաղային պարագաներ ձեռք բերել, պետությունից էլ մեծահասակների համար նախատեսված 100 000-ական դրամները ստացել են։ Միայն թե ստացած գումարի մեծ մասը՝ 350 հազար դրամն արդեն տան վարձ են տվել։
«Տան տերը հենց սկզբից ոչ միայն մեկ ամսվա վարձն է վերցրել, այլև 150 հազար դրամ դեպոզիտ պահանջեց, հիմա էլ կրկին 100 000 դրամ վճարել ենք երկրորդ ամսվա համար»,-ասած Մարինեն՝ հավելելով, որ գումարի մնացած մասն էլ գնացել է ուռուցքով հիվանդ ամուսնու դեղերին։
«Առջևում ձմեռ է, ոչ տաքացուցիչ ունենք, ոչ էլ տաք հագուստ, գազի վառարան էինք նվեր ստացել, բայց տան տերը թույլ չի տալիս տեղադրել, հիմա էլեկտրական տաքացուցիչներ են պետք», - նշել է նա:
Մարինեն ու ամուսինը հիմա աշխատանք են փնտրում։ «Ամուսինս նախկին զինվորական է, հիմա էլ ծանր աշխատանք չի կարողանում անել, ոչ շատ ծանր աշխատանք է փնտրում, ես մանկավարժ եմ, Արարատ գյուղում ժամանակավոր աշխատանք են տվել, փոխարինում եմ մեկի, ով առողջական պատճառներով բացակայում է, բայց, գուցե, նա վաղն արդեն աշխատանքի գա ու ես ստիպված եմ լինելու դուրս գալ, հիմնական աշխատանք չի։
