Ես “դինոզավր” եմ: Այո՜, “դինոզավր”: Ես այն ժամանակների ծնունդն եմ, երբ լրագրողները գրում էին ինչի մասին ցանկանային: Եվ նրանց լրատվամիջոցների գլխավոր խմբագիրները տպագրում էին այդ հոդվածները: Ինչից օգտվելով էլ այսօրվա մեր վարչապետը լինելով ուսանող՝ դարձավ հանրաճանաչ լրագրող: Այն ժամանակ լրագրողների մուտքն ազատ էր բոլոր կառավարական շենքեր՝ բոլոր աշխատանքային ժամերին: Այն օրերին նրանք կարող էին առանց թույլտվություն հայցելու հանդիպել իրենց ուզած ցանկացած պաշտոնյայի հետ:
ՀՀ ղեկավարությունն ու նրանց ենթակաների մի մասն այն օրերին զբաղված էին հանրային սեփականությունը սեփականաշնորհելու կարևոր գործով: Սեփականության, որն այն օրերին դեռ անվանվում էր ժողովրդական: Եվ այն օրերի ՀՀ ղեկավարները դեռ մոտավորապես նույն ֆինանսական վիճակում էին, ինչ մյուս քաղաքացիները: Այդ թվում նաև լրագրողները:
Ես այն լրագրողն եմ, որին չեն հետաքրքրում հոնորարները, դրսի և ներսի սորոսների դրամաշնորհներն ու ընթերցողների “լայքերը”: Ինձ հետաքրքրում է մեր երկրի ու նրա քաղաքացիների անվտանգությունն ու բարօրությունը: Այդ պատճառով էլ անդրադառնում եմ այնպիսի թեմաների, որոնք համարվում են տաբու, կամ չեն խրախուսվում իշխանությունների կողմից: Ու դա անում եմ, մի քիչ էլի գովեմ ինձ, այնպիսի համոզիչ փաստարկներով, որ կարողանում եմ հասնել գոնե մասնակի հաջողության: Կամ, առնվազն, բազմաթիվ տաբուներով ու կեղծ բարեպաշտությամբ սահմանափակված մեր հանրությանն ու իշխանություններին տեղեկացնում եմ, որ կա այդպիսի պրոբլեմ:
Այդ գործունեության իմ ամենամեծ հաջողությունն այն է, որ Ջավախքն այսօր չի հայտնվել Արցախի վիճակում: Ինչի ցանկությունը, հատկապես, նախագահ Սաակաշվիլիի օրոք, ունեին այն նույն պետությունների ղեկավարները, որոնք կարողացան հայաթափել Արցախը: Նրանց օգնում էին հայաստանյան նրանց “կողմնակիցները”, որոնք փնովում ու հայակործան էին անվանում Սաակաշվիլիի ցանկացած ջավախանպաստ գործունեությունը: Նույնիսկ երկրամասի գազաֆիկացումը, ինչը վերացրեց բնակչությանը կեղեքող՝ բալոններով գազ վաճառելու բիզնեսը:
Այդ մարդիկ 2 քրիստոնյա ժողովուրդների միջև նույնիսկ ջանում էին հրահրել կրոնական հակամարտություն: Հարևան ժողովուրդների, որոնք երբեք չեն պատերազմել, ինչը բացառիկ երևույթ է աշխարհում:
Գրիգոր Էմին-Տերյան
ՀԵՏԳՐՈՒԹՅՈՒՆ: Սա ՞Հրապարակ՞ օրաթերթում տպագրված “ԴԻՆՈԶԱՎՐԸ”՝ “ԿԱՐՄԻՐ ԳԾԵՐԻ” ՄԱՍԻՆ՞ իմ հոդվածի առաջին մասն է, որի թերթային տարբերակը նորմալ է տպվել, իսկ Ինտերնետայինը, ցավոք, կոմպյուտերային խոտանի պատճառով չի կարդացվում: Այդ պատճառով էլ այն չեմ տեղադրել: Կտեղադրեմ հոդվածիս երկրորդ՝ “ԿԱՐՄԻՐ ԳԾԵՐԸ” մասի հետ, եթե, իհարկե, թերթն ուղղի Համացանցում տեղադրվածի համակարգչային խոտանը:
