Իսրայելի դեմ Համաս-ի գործողությունը փաստորեն ավելի շատ վնասեց հենց պաղեստինցիներին։ Արդյունքում` Պաղեստինի ժողովուրդը բազմիցս շատ կորուստներ է կրել ու շարունակում է կրել, քան հրեաները։
Ավելի քան մեկ դար առաջ` 1896 թ. Բանկ օտոման գործողությունը համարվում է հայ ժողովրդի պատմության հերոսական էջերից մեկը (և իրոք` մի քանի տասնյակ դաշնակցականների այդ գործողությունն իրոք հերոսություն էր), բայց արդյունքի մասին գրեթե չի խոսվում, որովհետև այդ գործողությունից կատաղած թրքերի պատասխանը բազմիս դաժան եղավ և մի քանի տասնյակ հազար հայերի կյանք արժեցավ։ Այդ գործողության մուռը նրանք հանեցին հայերի դեմ նոր ջարդեր կազմակերպելով։ Այդ մասին վկայում է պատմաբան Լեոն` իր «Անցյալից»-ում։
Եվ, ամենաթարմ օրինակը` 1988-ի Արցախյան շարժումը, ու թշնամու կողմից սանձազերծած պատերազմում մեր հաղթանակը։ Թշնամու համար դա դաժան դաս եղավ, որովհետև ողջ պատմությսն ընթացքում առաջին անգամ հայը տարածքներ խլեց ոխերիմ թշնամուց։ Իսկ կարկառուն հայ երևելիները, իշխանության ղեկին հայտնված սոված շնագայլերը երկիր զարգացնելու և հզորացնելու փոխարեն ժողովրդին սկսեցին կերակրել «տարածաշրջանի ամենամարտունակ բանակի» մասին հեքիաթներով, իսկ իրենք` զբաղվել երկիր ավերելով ու թալանելով։ Արդյունքում` ճիվաղի կողմից թշնամու հետ պայմանավորված պատերազմներ և` ոչ միայն ազատագրված տարածքների, այլև ողջ Արցախի կորուստ։
Պատմությունը միշտ դաժան պատասխաններ է տալիս սեփական սխալներից դասեր չքաղողներին։ Ու հիմա արդեն ողջ Հայաստանն է զոհասեղանին։ Ալիևն Հայաստանն արևմտյան ազերստան է անվանում, հայկական իշխանությունների կողմից պատասխան ծպտուն անգամ չկա, որովհետև թշնամու հետ իրենք էլ նույն գործին են։
