Նոյեմբերի 12-19-ը Մոնտենեգրոյի Բուդվա քաղաքում կայացած բռնցքանարտի Եվրոպայի Մ 22 տարեկանների առաջնությունում իրեն լավագույն կողմերով դրսևորեց և, աշխարհամասի չեմպիոնի կոչումը նվաճելով, հայոց եռագույնը հաղթանակած ծածանեց Ռուսլան Ասլիկյանը:
Հայ դյուցազունը 57 կգ քաշային կարգում տպավորիչ մրցաշար անցկացրեց, եզրափակչում էլ պատվաբեր հաղթանակ տոնեց Ադրբեջանի ներկայացուցիչ Ազրաք Բաբիրովի նկատմամբ:
Անկախի հետ զրույցում նորընծա չեմպիոնը կիսվում է տպավորություններով, խոսում նախապատրաստական շրջանից, մրցաշարի ընթացքից՝ հաջողության հասնելու համար կարևորելով հավատը սեփական ուժերի նկատմամբ:
-Շնորհավորում ենք ԵԱ-ում հաղթանակած ելույթների և չեմպիոնի կոչումը նվաճելու կապակցությամբ: Ինչպե՞ս էիք նախապատրաստվել:
-Շնորհակալ եմ: Մինչ Եվրոպայի առաջնությունը տարբեր մրցաշարերի էինք մասնակցել, ինչպես նաև «Օլիմպավանում» գլխավոր մարզիչ Կարեն Աղամալյանի և անձնական մարզիչների գլխավորությամբ անցկացրել ենք ուսումնամարզական հավաք, որոնց և շատ շնորհակալ եմ լավ պատրաստության համար:
Այս շրջափուլում հավասարապես աշխատել էինք թե՛ ֆիզիկական պատրաստավածության, թե տեխնիկայի, թե տակիտիկայի , ինչպես նաև հարվածների վրա, ինչն իր պտուղներն ու արդյունքը տվեց:
-Մրցաշարի ընթացքի, Ձեր մրցակիցների, մասին ի՞նչ կասեք: Եզրափակչում փայլեցիք՝ տպավորիչ և պատվաբեր հաղթանակ տոնելով:
-Մրցաշարին տրամադրված էի մարտական, ցանկությունս մեծ էր հաղթելու, բայց, բնականաբար, սա սպորտ է, որտեղ ոչինչ պլանավորել չես կարող: Իմ քաշային կարգում մրցակիցներիս ճանաչում էի, կային մարզիկներ, որոնց պարտվել էի, այս առաջնությունում հաղթեցի. կիսաեզրափակչում՝ Իտալիայի ներկայացուցչին, ինչը վստահություն ներշնչեց եզրափակչում:
4 մենամարտ եմ անցկացրել ԵԱ-ում. ամեն մենամարտից առաջ յուրովի էի տրամադրվում: Եզրափակչից առաջ ամեն բան արեցի լարվածությունը հանելու համար, կարծես մեծ բեռ դրված լիներ ուսերիս, հարկավոր էր սթափ գնահատել իրավիճակը՝ սպորտային տեսանկյունից. այդ իսկ պատճառով ամեն բան հաջող դասավորվեց:
-Ի՞նչ է հարկավոր սպորտում հաջողության հասնելու համար:
-Հաջողության հասնելու համար հարկավոր է հավատալ սեփական ուժերին և շարժվել առաջ, ինչը շատ կարևոր է ոչ միայն սպորտում, այլև կյանքում:
-Ի՞նչ եք զգում, երբ այս դժվար ժամանակահատվածում ներկայացնում եք երկիրն ու հայոց եռագույնը:
-Ավելի քրտնաջան պետք է աշխատենք, որ մեր երկրի պատիվը միշտ բարձր պահենք: Ճիշտ է, շատ մեծ չեն մեր գործերը, բայց հաստատապես լավ կողմեր ունեն մեր երկրի ու ժողովրդի համար: Ոգևորվում ես, երբ հայրենակիցներդ ուրախանում են քո հաղթանակով: Միևնույն ժամանակ, ոգևորիչ է և ուրախալի, երբ տեսնում ես, որ երկրիդ եռագույնը հաղթանակած ծածանվում է միջազգային ասպարեզում, հնչում է հիմնը, և բոլորը հոտնկայս լսում են՝ անկախ ազգային պատկանելությունից:
