Հայաստանի հրաձգության հավաքականի մարզիկները տարեվերջին հաջորդաբար մրցաշարերի մասնակցեցին Լեհաստանում, այնուհետև Սեբիայում:
Հավաքականի առաջատար մարզուհի Էլմիրա Կարապետյանն իրեն հերթական անգամ լավագույն կողմերով դրսևորեց՝ մրցանակային տեղեր զբաղեցնելով: Մասնավորպես Լեհաստանում հայ մարզուհին, 10մ ատրճանակ մրցաձևում եզրափակչում գրանցելով 237.6 արդյունք, դարձավ ոսկե մեդալակիր: Մրցաշարերը կարևոր և փորձարարական էին Փարիզ-2024-ից առաջ:
Անկախի հետ զրույցում, Էլմիրա Կարապետյանը նշեց, որ կարճ ժամանակահատվածում 6 անգամ կրակահերթի դուրս գալը թեև հոգնեցուցիչ է, բայց շատ կարևոր է, իսկ ոսկե մեդալի նվաճումը՝ կրկնակի ուրախություն է, քանի որ մրցաշարին ներկա էր մարզուհու ամուսինը, որը հավատում և սպասում էր հաղթանակին:
-Շնորհավորում ենք տարեվերջյան ստուգատեսերում հաջող ելույթներ ունենալու կապակցությամբ:
-Շնորհակալ եմ: Նախապատրաստական շրջանն անցել ենք Լեհաստանում՝ ուսումնամարզական հավաքի մասնակցելով, որից հետո 3 մրցաշարի ենք մասնակցել: Այնուհետև վերադարձել ենք Հայաստան, որից 1 օր անց մեկնել ենք Սերբիա՝ նորից 3 անգամ կրկահերթի դուրս գալով:
-Մրցաշարերի ընթացքի Ձեր ելույթների մասին ի՞նչ կասեք: Բենիկ Խլղաթյանի հետ հանդես եկաք նաև միքս մրցաձևում՝ արծաթե պարգևների արժանանալով:
-Շատ մարտական էի տրամադրված, որովհետև այս տարվա վերջին մրցումներն էին: Իրականում գոհ եմ արդյունքից, թեև վերջին օրվա իմ մասնակցությունից երևում է, որ հոգնած էի, որովհետև 10 օրվա ընթացքում 6 մրցում էի կրակել, բայց գոհ եմ, գիտակցում եմ՝ հիմա հոգնում եմ, որ հետագայում ավելի լավ լինի:
Ասեմ, որ իմ և Բենիկի ելույթներից գոհ չեմ, քանի որ հասկանում եմ, որ կարող ենք ավելին անել, բայց դեռևս կանգնած ենք նույն տեղում, վարժությունը կախված է 2-ից, հավատում և համոզված եմ, որ ընթացքում մեր արդյունքը կբարելավվի ու մենք առաջին հորիզոնականները կզբաղեցնենք, քանի որ վերջին մրցաշարերում 2-րդն ենք:
-Լեհաստանում ոսկե, Սերբիայում՝ արծաթե մեդալ նվաճեցիք: Ի՞նչ տվեցին Ձեզ այս ձեռքբերումները:
-Լեհաստանում ոսկի վերցնելն ինձ համար շատ կարևոր էր, որովհետև ուսումնամարզական հավաքի կեսից ամուսինս էր եկել, որպեսզի օգներ՝ մեր բալիկին պահելու: Տղաս մեծացել է, ավելի դժվար է նրա ակտիվության հետ համատեղ մարզվել: Ամուսինս իմ ամենամեծ երկրպագուն է արդեն երկար ժամանակ՝ մեր հանդիպման օրից: Այն ժամանակ անգամ, որ այդքան էլ լավ չէի կրակում, ոնց որ հիմա, նա հավատում էր, որ շատ բարձր արդյունքներ եմ գրանցելու: Իր ներկայությունը մրցումներին ինձ պարտավորեցնում է ոսկի վերցնել, որովհետև այն ուրախությունը, որ տեսնում եմ նրա աչքերում, դրանից ավելի շատ եմ ոգևորվում և ուրախանում:
