Հեռավոր 1905 թվականին Դրոն և Քեռին իրենց խմբերով գտնվում էին Սիսիանում: Նիկոլ Դումանը Քեռուն նշանակել էր Սիսիանի ճակատի ինքնապաշտպանական ուժերի հրամանատար, իսկ Դրոն նրա օգնականն էր: Շտաբը գտնվել է իմ ծննդավայր գյուղում՝ Բռնակոթում: Այդ օրերի մասին իր հուշերում պատմել է նաև Դրոն: Քեռին տեղացիներից ևս մեկ օգնական ուներ, ով օժտված էր մարդկանց ճանաչելու հմտությամբ, հայրենիքի պաշտպանության գործին իր նվիրվածությամբ, իսկ տոհմը հայտնի էր իր կռվողներով: Այդ մարդը եղել է իմ հայրական պապի հայրը՝ Համբարձումը: Սովորաբար այսպիսի պատմությունները, որոնք կարող էին խորհրդային իշխանության տարիներին դաշնակցականների հետ կապի մեջ մեղադրանքի, ապա աքսորի կամ մահապատժի հիմք դառնալ, թաքցվում էին, մոռացվում: Այդպես եղել է նաև մեր ընտանիքում: Հետո Հայաստանը անկախացավ, Դրոյի, Նժդեհի և նրանց նման շատերի մասին նյութերը ավելի բաց ու հասանելի դարձան, հրապարակվեցին հուշեր և հուշագրություններ, որոնց միջոցով շատերս մեզ համար բացահայտեցինք նաև տոհմական պատմության մոռացված կամ անհայտ դրվագներ: Այսօր նայում էի լրահոսը ու ակամա մտածում, որ մարդիկ խուսափում են մի տեսակ դաշնակցականներին առնչվող անձանց կամ դեպքերի մասին նյութեր գրել, որոնք կարող են գրգռել հակադաշնակցականներին:
... Ու որոշեցի գրել, որովհետև Դրաստամատ Կանայանը այն անձն է մեր պատմության մեջ, ում ծննդյան և մահվան օրերը պետք է հիշել ու պատվել: Խոնարհումս հիշատակին:
