Նկատե՞լ եք՝ փաշինյանական՝ Տավուշ կատարած այցին հաջորդող շրջանում փոխվարչապետ Մհեր Գրիգորյանն անտեսանելի է դարձել։
Ժողովուրդը չի մոռացել, որ նա այդ այցի ողջ ընթացքում անխոս ու լուռ նստած էր, մի տեսակ՝ շփոթահար, փաստորեն իր գործառույթից՝ Հայաստան-ադրբեջան սահմանազատում-սահմանագծում կատարելու գործընթացից առաջ է ընկել վարչապետը, շաբաթն ուրաբաթից շուտ է բերել։
Ասել է՝ ինքն ուղղակի կամակատար է եղել փաշինյանական՝ հողհանձնողական քաղաքականության մեջ, քանի որ իր լռությամբ կանգնել է մեկի կողքին, ով շագրենու կաշվի նման մաս առ մաս մեր հայրենիքը ալիևին է նվիրաբերում։
Կամակատար և մասնակից։
Նա դարձել է մասնակիցը մեծ դավաճանության, մինչդեռ հատկապես ի՛նքն ասելիք պիտի ունենար, բայց գերադասեց լռել։
Փոխանակ ասեր՝ այդ ու՞մ հայրենիքի գյուղերն ու ռազմավարական բարձունքներն ես նվիրում ալիևին, բա ու՞ր մնաց սահմանազատոիմ-սահմանագծումը, բա ի՞նչ եմ այսքան ժամանակ քննարկել համատեղ հանձնաժողովում։
Լռությունը համաձայնության նշան է, թե՝ անզորության, փաստն այն է, որ նա մասնակից է դարձել Տավուշի հայկական գյուղերի առևտուրին։
Ի վերջո, ՀՀ քաղաքացին, համայն հայությունը հարցեր ունի՝ Բա ու՞ր են քարտեզները, ի՞նչ քարտեզ կա՝ որում Տավուշի մարզի այդ 4 գյուղերը /Բաղանիս Այրում, Աշաղ Ասքիփարան, Խեյրիմյի և Ղըզըլհաջիլի/ հայկական չեն։ Եվ որտե՞ղ է վկայակոչվում, թե դրանք ադրբեջանական են․․․
Հայաստանի տարածքում հայոց հողից զատ այլ հող ու տարածք գոյություն չունի։ Հայաստանն իր ո՛չ մի հարևանի հողը չի զավթել, զավթողական օղակը մե՛ր շուրջ է եղել մշտապես․ և՛ երեկ, և՛ այսօր։
Իսկ միգուցե Գրիգորյանի պասիվությունը պատահակա՞ն չէ։ Մի՞գուցե, հասկանալով, թե ի՜նչ ծանր բեռ է իր ուսերին, թեկուզ ուշացած՝ նա ուզում է սահմանազատվե՞լ փաշինյանից։ Մանավանդ, այս օրերին քպական վերնախավն իրար հերթ չտալով թութակի նման կրկնում է փաշինյանի անհեթեթ հայտարարությունները։Ավելին` կառավարության մեր աղբյուրները հայտնում են, որ Մհեր Գրիգորյանը հեռանալու ուղիներ է փնտրում, որ փորձի նվազագույն վնասներով դուրս գա ստեղծված վիճակից. լինելով բանկիր` նա պարզ հաշվարկ է արել ու հասկացել, որ նավն արդեն խորտակվում է:
Վերջապես, հիշենք, որ դեռ 2020-ի պատերազմից հետո էր Գրիգորյանի կինն իր ֆբ․ էջում անդրադարձել ֆբ․օգտատեր Հասմիկ Մարտիրոսյանի գրառմանը, ով զոհված զինծառայողի մորաքույրն էր և ծանր բաներ էր գրել։ Մասնավորաբար, վերջինս պատմել էր այս իշխանության դաժան և անմարդկային վերաբերմունքի մասին, այն մասին, թե ոնց էին սրանք հետմահու արիության մեդալով պարգևատրված 18-ամյա Ռոբերտի մեդալը հորը հանձնել տաքսու վարորդի միջոցով, մի տոպրակի մեջ դրած․․․
«Էս ու՞ր ենք հասել գետինը մտնեք՝ ավելի լավ ա։ Վստահ եմ՝ որ հաշվենք, հաստատ մեր լուսահոգի զոհերից շատ պարապ դեպուտատ ու չինովնիկ կա»,-գրել էր Գրիգորյանի կինը՝ քննադատելով իշխանության վարած քաղաքականությանը։
