Գինեսի եռակի, հայկական դյուցազնագրքի բազմակի ռեկորդակիր Յուրի Սաքունցը մշտապես զարմացնում, ուրախացնում և ոգևորում է երկրպագուներին իր նվաճումներով` բարձր պահելով մեր երկրի պատիվը, ռեկորդներով պատմելով ողջ աշխարհին հայ ազգի կարողությունների և ներուժի մասին:
Հայ մարզիկը վերջերս ստացավ 2019 թվականի ապրիլին սահմանած ռեկորդի` պաշտոնական հաստատման վկայագիրը: Անկախի հետ զրույցում Յուրին կիսվում է տպավորություններով, խոսում սպորտում հաջողության հասնելու և առաջիկա ծրագրերի մասին:
-Ռեկորդն անցած տարի եմ կատարել` ատամներով քաշելով 25 տոննա, 7,5 մ երկարությամբ հրշեջ մեքենան: Այն գրանցվեց Հայաստանի Հանրապետության ռեկորդների դյուցազնագրքում, այնուհետև հաստատման համար ուղարկեցինք Լոնդոն` Գինեսի հանձնաժողովին: Օրեր առաջ ստացանք պատասխանը` աշխարհի ռեկորդի հաստատման և Գինեսի գրքում գրանցման վերաբերյալ: Վկայականն արդեն ունենք:
Ռեկորդի սահմանման համար պատրաստվել եմ մոտ 6 ամիս: Մոտ մեկ տարի ռեկորդ չէի արել. որոշեցի թարմացնել ցուցակը: Սովորում եմ ՀՀ պետական կառավարման ակադեմիայում: Մտահղացումը տեղի ունեցավ ակադեմիայի պրոռեկտորի հետ, որոշեցինք միջոցառումը կազմակերպել «Քաղաքացու օրվա» կապակցությամբ: Այդ օրն անցկացրինք նաև մաս-ռեսթլինգի ուսանողների Հայաստանի առաջնությունը և որոշեցինք, որ մրցումներից առաջ պետք է համաշխարհային ռեկորդ սահմանեմ:
-Արդեն իսկ Գինեսի եռակի ռեկորդակիր. ամեն անգամ նոր հաջողություններ գրանցելով` ի՞նչ զգացողություններ եք ունենում:
-Ինձ համար ամենակարևորը հայ ազգի անունն ու պատիվը բարձր պահելն ու միջազգայնացնելն է: Դա ցանկանում անել բոլոր մարզիկները: Սպորտի միջոցով մենք կարողանում ենք մեր երկիրը գերհզոր պետությունների կողքին դասել, ցույց տալ, որ թեև փոքր ենք, բայց կարող ենք զարմացնել ողջ աշխարհին մեր հնարավորություններով ու կարողություններով: Սպորտը մեզ տալիս է հնարավորություն`մրցել մյուս պետությունների հետ և հաղթել:
Ռեկորդներ սահմանելով` փորձում եմ մեր երկրի բարձր պահել և աշխարհին ճանաչելի դարձնել:
-Առաջիկայում նոր ռեկորդ սպասվելու՞ է:
-Ես այդպես էլ չգտա հովանավորներ, որոնք կարող էին ինձ աջակցել ռեկորդներ սահմանելիս: Որոշել եմ ևս մեկ անգամ իմ ջանքերով կազմակերպել և, եթե ստացվի, պատրաստվում եմ հաջորդ ամիս նոր ռեկորդ գրանցել` ձեռքերի վրա քայլելով` ատամներով քաշել մեքենան:
-Բազմաթիվ ռեկորդներ եք սահմանել. ՀՀ-ում` 15, աշխարհում` 3, ուժային եռամարտի աշխարհի ու Եվրոպայի չեմպիոն եք: Ի՞ նչ է հարկավոր սպորտում հաջողության հասնելու համար:
-Ես զբաղվել եմ ըմբշամարտով, վնասվածք ստանալուց հետո սկսել եմ զբաղվել մաս- ռեսթլինգով և ուժային եռամարտով` Արտավազդ Նալբանդյանի ղեկավարությամբ: Վերջինս Մաս-ռեսթլինգի ֆեդերացիայի նախագահն է և իմ մարզիչը:
Ռեկորդի պատրաստվելը նույնն է, ինչ աշխարհի առաջնությանը: Շատ բարդ է, հարկավոր է քրտնաջան աշխատել արդյունքի հասնելու համար: Ինքդ քեզ հետ ես պայքարում, ինքդ քո դեմ: Պետք է կարողանալ ծանր տեխնիկաները տեղաշարժել, հարկավոր է նաև ճիշտ կատարել` վնասվածքներից խուսափելու համար:
Շեշտը դրել եմ դժվար տեխնիկաների վրա, որպեսզի հետաքրքրությունն ավելի մեծ լինի: Մարդիկ հաճույքով հետևում են: Հաճախ զարմանում են, շատերը կան` չեն հավատում, մարդիկ կան, որ ոգևորված սպասում են հաջորդ ռեկորդին և ցանկանում են ներկա գտնվել: Շատ դեպքեր են եղել, որ մարզված, ուժեղ, հաղթանդամ ու բարձրահասակ մարդիկ փորձել են որևէ մեքենա քաշել` չեն կարողացել: Հասկացել են, որ դժվար է. ուրիշ տեխնիկա է պահանջվում և կենտրոնացում է պահանջվում:
Գնացք էլ եմ քաշել 15 մ, 30 սմ երկարությամբ: Գնացքներին, որ նայում էի, վերջը չէր երևում, պետք է ճկույթով քաշեի: Ռեկորդ սահմանելիս ես ոչինչ չեմ լսում ոչ-ոքի չեմ տեսնում, փորձում եմ կենտրոնանալ` ամբողջ ուժերը ներդնելով: