2018թ․ գարնանը, երբ ազգիս բացարձակ մեծամասնությունը կեղծ հեղափոխությունից ցնծության մեր էր, Իջեւանից ինձ զանգեց իմ վաղեմի ծանոթն ու ասաց՝ նեռն իջել է Հայաստան։ Պատերազմի ավարտից հետո նա ինձ զանգեց եւ հարցրեց՝ հիշո՞ւմ ես իմ խոսքերը։ Չար կախարդը, որ մեկ տարի առաջ հպարտ ասում էր, որ ժպիտներ է պարգեւել հայ ազգին, գողացավ մեր ժպիտները, գողացավ մեր հաղթանակը, գողացավ մեր ազգային հպարտությունը; Եթե ազգովի այսքան պրիմիտիվ ու զգացմունքային չլինեիք, կիսատ-պռատությանը կուռք չէինք սարքի, սուտը ճշմարտության տեղ չէինք ընդունի։ Պատերազմը դաժան դաս էր, հիմա չեմ տեսնում, որ դա հասկացել , ընդունել ենք, դեռ կեղծ քարոզչությամբ շարունակում են խաբել, կերակրել ժողովրդին։ Ես երկու տարի շարունակ զգուշացրել եմ պատերազմի վտանգի մասին,, ցավոք, իմ զգուշացում-աղաղակները ուշադրության չարժանացան։Պարտվողները պետք է հեռանան, սակայն՝ իրենց պահում են աննամուս, անթասիբ,զարմանալին այն է, որ ազնիվ, մոլորված բազմաթիվ մարդիկ պաշտպանում են իշխանության ստոր պահվածքը։Ես երբեք հաղորդակցվելու խնդիր չեմ ունեցել, , սակայն այսօր կեղծ քարոզչությունից մոլորված ազնիվ մարդկանց տարրական ճշմարտություններ չեմ կարողանում հասկացնել։ Հոգեբանական պահ է․ խաբված մարդը չի ուզում ընդունել, որ իրեն ստորաբար խաբել են, նա շարունակում է ոսկու տեղ ընդունել իրեն խաբած դեղին մետաղին՝ լատունին, որն արդեն սեւացել է։
Չար կախարդը, որ մեկ տարի առաջ հպարտ ասում էր, որ ժպիտներ է պարգեւել հայ ազգին, գողացավ մեր ժպիտները, գողացավ մեր հաղթանակը, գողացավ մեր ազգային հպարտությունը.Ոսկան Սարգսյան
