Ո՞Վ ԿՍՊԱՍԵՐ
Այսօր պարզ դարձավ, որ ՍԴ 7 անդամները չտրվեցին գայթակղությանը՝ ժամկետից շուտ կենսաթոշակի անցնել, բայց շարունակել պահպանել բարձր եկամուտ։ Նրանք չտրվեցին նաև «ժողովրդի» ավելի քան 70% աջակցությունը վայելող, նույն «ժողովրդի», ողջ քննչա-դատախազական աներևակայելի ճնշմանը և , ինչպես ասում են «ժողովրդի» ընտրյալներն ու նրանց աջակիցները «արժանապատիվ» չհեռացան։Իսկապես, հայկական մտածողության պարագայում( մեկ ա ինչ ուզում անում են, եղունգ ունես՝ գլուխդ քորի, ի՞նչ գործ ունես, կարևորը ընտանիքը պահելն է և այլն), ՍԴ 7 անդամների պահվածքը, եթե չասենք աննախադեպ, առնվազն հազվադեպ հանդիպող երևույթ է հայկական իրականության մեջ։Ի դեպ, հիմնականում, հենց այսպիսի գերլարված, ամբոխավարական իրավիճակում է երևում անձանց իրական քաղաքացիությունը։ Հաճախ, «վաղուց վախը չափած», մեծ-մեծ խոսող գործիչները, իսկական «նապաստակներ» են դառնում լարված, վտանգավոր իրավիճակներում, և զարմանալիորեն սկզբունքային գործիչներ են դառնում նրանք, որոնցից ոչ-ոք այդպիսի պահվածք չէր սպասում։ Տարբեր ժամանակներում մարդկությունն ականատես է եղել նման երևույթների, երբ անվախ, սկզբունքային հեղափոխականները դարձել են ժողովուրդների մեծ առաջնորդ ընկեր Ստալինի մանկլավիկները, բայց հանրությանն անհայտ բժիշկներ Սաղյանն ու Միրզա-Ավագյանը չհաստատեցին Աղասի Խանջյանի «ինքնասպանությունը» ։ Անկեղծ, ինձ համար անակնկալ էր ՍԴ 7 անդամների պահվածքը, որն էլ հոռետեսիս որոշակի լավատեսության հիմքեր է տալիս։ Տեսնենք ապրիլի 5-ին մենք կունենանք գիտակից հասարակություն, թե՞ ․․․անգիտակից ամբոխ։
