Դահիճը մանուկ ժամանակ տեսել է՝ ինչպես են մորթում խոզերին, հետո ինքն է օգնել մորթել խոզերին: Հետագայում խոզ մորթելը նրա համար դարձել է հաճույք: Մորթելու ընթացքում նա խմել է նաև խոզերի արյունը: Խոզ մորթելը նրան հաղորդել է ուժի զգացողություն և էներգիա: Ըստ դահճի՝ իր սիրելի զբաղմունքը` խոզ մորթելը, ընդհատվել է, երբ ինքը գտնվել է ընդհատակում և բանտում:
Թեպետ դահիճը բռնի հանցագործություն կատարելու համար դատապարտված անձ է և որոշ կարճ ժամանակ գտնվել է բանտում, այնուամենյանիվ չի ուղղվել, նրա արյան ծարավը չի դադարել: Երբ 2008-ին նա առաջին անգամ զգաց մարդու արյան հոտը, արդեն տենչում էր, ցանկանում էր խմել միայն մարդու արյուն:
Մարդու արյան ծարավը նրա մեջ առաջացրեց բռնության գործադրման կրկնություն տասնյակ հազարավոր մարդկանց նկատմամբ՝ հասցնելով այն ցեղասպանության մակարդակի:
Հասարակությունը հոգեբանորեն ընկճված և կրթական ցածր վիճակում գտնվելու պատճառով չհասկացավ, որ իրենց անունից անսահման մարդկային արյան ծարավ անձին են լիազորում քաղաքական որոշումներ կայացնելու համար:
Նման արյան ծարավ ունեցող անձանց նկատմամբ հոգեբուժական աջակցությունն ամբողջովին անբավարար է, անբավարար է նաև հոգեբույժների մասնակցությունը դրանց ուղղմանը: Նման մարդիկ պետք է չեզոքացվեն:
Դահիճը երեկ զանգահարել է Մոսկվա, դահիճը այսօր գնում է Արմավիր: Դահիճը կրկին արյուն է տենչում: Իսկ մենք չգիտենք՝ ով պետք է չեզոքացնի դահճին:
Զարուհի Փոստանջյան
«Երկիր Ծիրանի» կուսակցության նախագահ
27 մարտի, 2021 թվական
Երևան
